"Ümitvar olunuz, şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür sada İslâm'ın sadası olacaktır."

Piyasalar

Tecrübe ve taze kan ihtiyacı

M. Latif SALİHOĞLU
24 Kasım 2015, Salı
Bir yerde yapılan hizmetin ne durumda olduğunu, nasıl bir seyir takip ettiğini, nereye doğru gittiğini, özellikle iki göstergeye bakarak tahmin etmek mümkün.

Birincisi: O hizmetin içinde yaşlıların, yani büyüklerin tecrübesi, bilgisi, birikimi var mı, yok mu; varsa şayet, bunun ne ölçüde olduğuna bakılır?

İkincisi: Gençlerin enerjisinden ne kadar istifade edildiği, yapılan hizmete gençlerin ne ölçüde iştirak ettiği/ettirildiği noktasına bakılır.

Bu konuda, sorumluluğun büyüğü büyüklere düşüyor.

Çünkü, onlar gün görmüş, acısı-tatlısıyla yığın yığın tecrübe yaşamış, aynı şekilde çocukluk-gençlik kademelerinden geçmiş insanlar.

Gençleri hizmete teşvik etmenin, onları kazanmanın yolunu-yordamını daha iyi bilirler.

Zira, vaktiyle kendileri de aynı kademelerden geçmiş, aynı gençlik hissiyatını yaşamış, aynı beklentilerin içine girmiştir.

Gençler ise, bu noktalarda henüz tecrübesiz sayılır. Dolayısıyla, büyüklerden gördüklerini yaşar ve gelecek nesillere aktarmaya çalışırlar.

Burada gençlere düşen, bilhassa büyüklere hürmetkâr davranmak. Hürmette kusur etmemek ve onlarla birlikte çalışmayı kabullenmek.

Zira, ancak böylesi bir müştereklik ruh ve gayreti içinde yapılacak hizmetlerden emin olunabilir. Başka türlüsü asla güven vermiyor ve güvenilmez. Dahası, nankörlük, vefasızlık başını alıp gider ki, bununla da bir yere varılamaz.

Aynı şekilde, büyüklerin de gençlere yardımcı olması, hizmette onların önünü açması, tıpkı bünyeye taze kan aldırır gibi onları umumî hizmetlere iştirak ettirmesi kaçınılmazdır. Hatta, mutlak bir zarûrettir.

Aksi halde, geleceğimizden emin olamayız. Teselli bulamayız. İstikbâle şevkle, ümitle bakamayız. Hatta, yaptığımız mevcut hizmetlerden bile hakkıyla zevk alamayız.

Çünkü, gelen insan olduğu yerde durmuyor; zamanla yaşlanıp gidiyor. Gidenin yerine ise, yenilerinin ikame edilmesi gerekiyor. Hem de, fazlasıyla ve fark atarak...

Başka türlü nasıl olabilir ki?

* * *

Bütün mesele, birbirimizi anlamaktan geçiyor. Birbirine karşı anlayışlı davranmaktan, yaşına-başına, hizmet ve gayretine mukabil, karşılıklı hürmet ve muhabbet göstermekten geçiyor.

Keza, birbirinin hizmetine tebrik ve takdirle mukabele etmek, gıyabında kardeşine duâlarda bulunmak da, yapılan makbul hizmetlerin olmazları, vazgeçilmezleri cümlesinden sayılır.

* * *

Şunu da asla hatırdan çıkarmamalı ki: Günümüz gençliği, tahminlerimizi dahi zorlayan türlü sıkıntılarla karşı karşıyadır. Bu sıkıntıların çoğu gizli ve mânevîdir. Bunlar, iç dünyalarında sarsıcı çalkantılara sebebiyet veriyor. Yer yer ciddî ruhî bunalımlara yol açıyor.

Bu gençlik enerjisi ve dinamik potansiyeli, müsbet ve meşrû hedeflere, maksatlara doğru kanalize edilmesi gerekiyor. Aksi halde, bunalımlar, patlamalar, kopuşlar kaçınılmaz bir hale geliyor.

Bilhassa “şefkat mesleği”nde gidenlerin, son derece hassas ve kritik olan bu durumu dikkate alması ve gereken tedbirleri deruhte etmesi gerekiyor.

Gençlerin, şayet bazı hata ve kusurları varsa da, bunlara takılmadan, asla büyütmeden ve idare edilebilecek kısmını belki hiç görmeden, yani onları olduğu gibi kabul ederek, yürüyen hizmetlere iştirak ettirmeye itina ile gayret göstermeli.

Bu şekilde davranılmadığı takdirde, onları ve özellikle gelecek nesli çok daha büyük tehlikelerin beklediğini asla hatırdan çıkarmamalıyız.

GÜNÜN TARİHİ

Diyojen mizâh dergisi

Osmanlı Türkçesi ile çıkan ilk mizah dergisi Diyojen, 24 Kasım 1870’de yayın hayatına başladı.

1873’e kadar aralıklı şekilde çıkarılabilen bu dergide, başta Namık Kemâl ve Ebuzziya Tevfik olmak üzere, bazı meşhur ediplerin fıkra ve sair mizahî türden yazıları neşrediliyordu.

Derginin logosunda, sürekli olarak meşhûr Yunan filozofu Diyojen’in bir karikatürü yer alır.

Karikatürde, Büyük İskender ile Diyojen’in bir arada resimleri tasvir edilmiş. Karikatürün altında ise, Diyojen’e ait olduğu varsayılan şu söze her sayıda yer verilir: “Gölge etme, başka ihsan istemem.”

@salihoglulatif: Kürt seçmenin ekseriyetle HDP’ye oy vermiş-veriyor olması, PKK’nın her dediğine uyduğu/uyacağı anlamına gelmez. Örgüt, var gücüyle halkı sokağa dökmeye, güvenlik birimleriyle karşı karşıya getirmeye, hatta mümkünse ayaklandırmaya çalışıyor. Ancak, bu işte muvaffak olamıyor ve plânları akim kalıyor.

Okunma Sayısı: 2546
YASAL UYARI: Sitemizde yayınlanan haber ve yazıların tüm hakları Yeni Asya Gazetesi'ne aittir. Hiçbir haber veya yazının tamamı, kaynak gösterilse dahi özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan haber veya yazının bir bölümü, alıntılanan haber veya yazıya aktif link verilerek kullanılabilir.

Yorumlar

(*)

(*)

(*)

Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan ve tamamı büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır. İstendiğinde yasal kurumlara verilebilmesi için IP adresiniz kaydedilmektedir.
  • Garib Doğu

    24.11.2015 09:53:14

    Evet,hizmetin gidişatını,yönünü tayin eden fevkâlade önemli iki unsur: 1-Büyüklerin tecrübe,bilgi ve birikimi,2- Gençlerin enerjilerinden istifade ile müspet yöne kanalize edilmesi.Büyüklerin tecrübe,bilgi ve birikimi,kıymetli bir hazinedir.Yol gösterici bir klavuzdur.Ondan mutlaka istifade edilmelidir.Yalnız bu tecrübe,bilgi ve birikim,asla temel prensiplere,meslek ve meşrebe ters olmamalı,aykırı düşmemelidir.Maalesef,içtima-i ve siyasi hayattaki ters düşmeler ve bunun vahim yansımalarını gördükçe,üzülmemek,hayıflanmamak elde değil.Gençlere gelince; yetişkinler onlar için aynadır. Ayna mı oluyoruz,perde mi oluyoruz bilemiyorum. İçtima-i hayattaki bir kısım tezahürlerine bakınca bir kısım gençlerin doğru ders almadıkları görülüyor.Her neyse... Değişik sahalardaki keşmekeşliklerin ortalığı sardığı,bunalımlı bir dönemden geçiyoruz.Bugünler mutlaka geçer.Beşer,bir kıyametin kopmasına sebebiyet vermezse,çok mesut günler bizleri bekliyor...Ümitvarız.

(*)

Namaz Vakitleri

  • İmsak

  • Güneş

  • Öğle

  • İkindi

  • Akşam

  • Yatsı