Hz. İbrahim (as) üç semavi dinin atasıdır. İbrahim’î kardeşlik.. Ehl-i Kitabın imanî kardeşlik dairesi..

Hz. Muhammed (asm) son dinin son peygamberidir. Muhammed’î (asm) kardeşlik.. İslâm kardeşliği.. Yaratıcı ‘Rabbü-l âlemin’dir. Sadece ‘Rabbü-l mü’minin’ değil. Yani sadece inananların değil, bütün âlemlerin Rabbidir.

“Ben bunlara inanmıyorum” diyenler var ise; aynı havayı soluyup, aynı güneşle ısınıyor, aynı dünyada yaşıyoruz. Dünyevî kardeşlik.. Evrensel kardeşlik!

Bu dairelerinin dışında kalan oldu mu? Dünya kardeş, galaksi kardeş sizde gelin! Sahi, hepimiz kardeşiz galiba!..

Öyleyse!..

Dünyamız ve kâinatımız yeterince geniş ve hepimize yeter. Kavgaya gerek yok.

Ne dersiniz?

ÖNCE ZARAR VERME!

Sevgili dostlar!

Şayet bu yazılardan fayda yerine zarar görürseniz; lütfen okumayın ve hakkınızı helâl edin.

Tıpta birinci prensip olarak “önce hastaya zarar verme” diye eğitime başlanırmış. Niyetimiz zarar vermek değil. Tadımlık katkılarla tefekküre, tezekküre, tebessüme vesile olmak.

Önce nefsimize, ailemize, çevremize zarar vermeyelim !

Çünkü nefis emanettir, ailemiz ve çevremiz emanettir. Hepimiz mes’ulüz.

Öyleyse inancımıza, ihlâsımıza, ibadetimize, hizmetimize, hürriyetimize zarar vermeyelim.

Çünkü “asıl musîbet dine gelen musîbettir.”

Çünkü “samimî ihlâsı kıran adam, gayet yüksek olan kardeşlik ve dostluk kulesinin başından sukut eder, düşer.”

Çünkü genelde bütün insanlar; özelde bütün mü’minler birbirinin dostu ve kardeşidir.

BÜYÜK VE KÂRLI BİR ŞİRKETE ORTAK OLMAK

İnsanlar büyük ve kârlı şirketlerin hisse senetlerini alarak ona ortak olurlar. Çünkü istikbal endişesi ve geleceğe yatırım yapmak insanî bir duygudur. Az kalınacak yere az yatırım, çok kalınacak yere çok yatırım yapmak ise akıllı olmanın gereğidir.

Ruhlar âleminde yolculuğa çıkan insan, dünya menzilinde az duracaktır. Fakat lüzumlu vazifeleri çoktur. Kısacık ömürde ebedî mutluluğu kazanmak zorundadır. Onun için dünya için kurulan maddî şirketlerin hissesini aldığı gibi; ahiret için teşekkül eden manevî şirketlere kaydolup kâr hissesini bir’den bin’lere çıkarması gerektir.

‘İhtiyarımız olmadan, haberimiz yokken takarrur ve tahakkuk eden şirket-i mane- viye-i uhreviye’ye dahil olan iman ve sadakat şartıyla manevî kazançlarını bir’den bin’e çıkarabilir.

Teklif var, teşvik var; fakat zorlama yok!

DUÂ ŞİFADIR!

Allah’ım!.

İnsanları ve mahlûkatı bizim şerrimizden; bizi de insanların ve mahlûkatın şerrinden muhafaza eyle.

Allah’ım!..

Zulmetmekten, zulme uğramaktan ve zalimlere meyletmekten sana sığınırız...

“Ya Rab! Kusurumuzu affet. Bizi kendine kul kabul et. Emaneti kabzetmek zamanına kadar bizi emanetinden emin kıl!”

Amin!