672 sayılı KHK ile sorgusuz sualsiz meslekten ihraç edildik. Eşim 23 yıllık matematik öğretmeni ben de 19 yıllık sınıf öğretmeniydim. 2 çocuğumuz var, oğlum 18 yaşına girdi. Lise son sınıf öğrencisi. Üniversite sınavına girdi. Kızım lise 2’de. Nasıl ve nerden başlasam bilemiyorum her gün yazılanları okuyorum. Bizim de onlardan farkımız yok bilin istedim. Çok üzgün ve mağduruz. İşsizlik, kimseye derdini anlatamama, vicdanların sustuğu bir dönemi yaşıyoruz. Hayatımız eğitimle geçti başka bir şeyden anlamayan ve bilmeyen insanlarız. Sudan çıkarılmış balık gibiyiz sadece çırpınıyoruz ne yapacağımızı bilmeden.

Eşim 5 aydır tutuklu. Suçu bylockmuş. Bank Asya’da bir dönem parası olmuş. Ayda 10 TL ‘Kimse yok mu’ya bağışta bulunmuş. Aktif Sen’e üyeymiş ve bunların hepsi onu terörist yapmaya yetiyormuş. Koğuşunda şu an 17 kişi var, hepsi de hemen hemen aynı şeylerle suçlanıyor. Eşim bylock dışında herşeyi kabul ediyor, telefonunda böyle birşeyin olmadığını söylüyor. Zaten kullandığı telefon da denen programı kullanabileceği bir telefon değil. 

3 aylara böyle bir ortamda girdik. Eşim ve koğuşundakiler Kur’ân okuyarak, Üstadı okuyarak günlerini geçiriyorlar, duâ ediyorlar bir an önce bu zulmün bitmesini istiyorlar. Biz dışarıdaki ailelerse hem dünyanın çıldırtan koşuşturması hem de umutsuz bekleyişlerle günlerimizi geçiriyoruz. Rabbim bizlere acısın merhamet etsin kaldıramayacağımız imtihanlar vermesin.

Allah biliyor ya, zalimin zulmüne sessiz kalmamak için yazıyorum.