Ben 24 Temmuz 2016 tarihinde (...) babamın evinden gözaltına alındım. Yaşı küçük oğlumun gözleri önünde elime kelepçe vurularak polis aracına bindirildim. Bir şaki gibi onlarca polis ile tutuklandım. İnsan onuruna yakışmayacak şekilde, 12 gün boyunca nezarethanede tutuldum. Bulunduğumuz yer 7-8 metrekarelik bir alan olmasına rağmen orada 6 kişi tutulduk. 

Yan tarafta tutuklu hanımlar bulunuyordu. Onların durumu daha acısıydı. Tuvalet, banyo ve diğer ihtiyaçları maalesef herkesin önünde gideriliyordu. Haya abidesi hanımlar için bundan daha büyük işkence olur mu? Eşim de Eylül ayında ziyarete geldiğinde, ziyaret çıkışı yanında 3 yaşındaki çocuk olmasına rağmen çocuğundan ayırıp gözaltına alınarak tutuklamışlar. Çocuk maalesef cezaevi kapısında bırakılmış. Sağolsun ziyaretçiler kayınbiraderime haber veriyorlar ve çocuğu oradan alıyor. Eşim cezaevinde 6 kişilik penceresi olmayan bir koğuşta 30 kişi hapis yatmak zorunda kalmıştır. Elhamdülillah eşim çıktı, 4 ay hapisten sonra. Ama şu an aynı durumda daha fazla bacımız tutuklu halde.

Suçlamalar: Yurda öğrenci götürmek, sohbet etmek, burs vermek, bağış yapmak, dersane öğretmenliği, bankaya para yatırma ve daha sonraları yapıştırılarak byLock iftirası. 15 aydır tutukluyum. Bunu günahlarımıza kefaret sayıyoruz.