Bugün tarihe yine acı bir not düştüm...

İki gecedir 39,5 ateşle kıvranan oğlum 2 kez iğneye gittik. “Anne babamı görmeye gideceğiz, iyileşmem lazım” diyerek ağlamamak için kendini sıktı. Gözünden yaşlar süzülse de bu hali sağlık ocağındaki hemşireyi bile şaşırttı. Tam oğlum iyi oldu derken yola çıkacağımız gece saat 4’te bir sene önce havale geçiren 2 yaşındaki kızım 39 derece ateşle kıvrandı. 30 dk içinde çıkmalıydık ki babasına yetişebilelim. İlaçlarını verdim. “Kızım babaya gelecek misin? Sen yenge ile kal” derken yaşlı gözleri ile “Anne ben babaya gelicem” dedi ve bu hallerde 4 saatlik yola çıktık, babamızı yarım saat görelim diye.. Yolda o ağladı ben ağladım. Rabbime dua, dua yalvardım. “Rabbim artık bu masumların hal dilleri ile yapılan duaları kabul buyur. Göz yaşlarını dindir. Sevdiklerimize kavuştur” diye... Görüşte de iyi değildi. Ne konuştuk anlamadık. Yarım saat ne de olsa. Teneffüs arası gibi gördük. Çıktık tekrar 4 saatlik yola... Hamdolsun yarım saatte olsa gördük babalarını. Sarıldılar, öptüler babam diyebildiler ama eşim anladı tabii. Her zaman onu gördüğümde gülen gözlerimin yaşlı olduğunu. “Sen de bir hal var” dedi. Ben de sadece “özledim” diyebildim.. “Özledim bitsin.” 

Ve bunun üstüne ablamın bizlere yaptığı dua ile bitirmek istiyorum.

Ya Şafi! Allah’ım! Medrese-i Yusufiye’deki babalarını yarım saat görmek için hasta vaziyette yollara düşen 3 yaşında ama 33 yaş olgunluğu gösteren bağrı yanık yavruya ve 2 yaşında baba mefhumunu henüz tam kavrayamamış minik kardeşine de afiyet-i tam ihsan eyle ve yüreği bir yanda hasret bir yanda şefkatle yanan, yüreği dağlanan annelerine de sabır ihsan buyur. İşlerini kolaylaştır, yardım eyle ve bu yavrular ve bu ana gibi binlercesinin ızdırabını dindir. Bir ferec bir mahrec lütfeyle... Lütfen sizler de amin der misiniz? Gayba yapılan dualar kabule karîn olurmuş. İnşaallah.