Ömrümün büyük bir kısmı bu coğrafyada geçti. 36 yaşında ‘FETÖ’ terör örgütüne üye olmaktan dolayı tutuklandım. Hem de silâhlı terör örgütü üyesiymişim. Üstadım kabul buyururlarsa kendimi Risale-i Nur Talebesi olarak ya da olmaya çalışan biriyim. Yeni Asya gazetesinin üzerimde çok hakkı var. 20 yıl önce hayat kaynağımız. Güneş veya atomlar benzeri küçük kitapları okuyarak Risale-i Nur’u anlamama daha fazla vesile olmuştunuz. Özellikle de rahmetli Zübeyir Gündüzalp Ağabeyi sizin yayınlarınızla tanımak nasip oldu. Şimdi bakınca Yeni Asya gazetesi çizgisini hiç değiştirmeden hep mazlûmun yanında yer alarak bugünlere geldiğini görüyorum. Üniversite hazırlık kursunda o gün için bütün devlet yetkililerinin öve öve bitiremediği cemaat ile tanıştım. Sonra evlendim, İzmir’e geldim ve bir dernekte çalışmaya başladım. 3 çocuğum var ve kıt kanat geçinmeye çalışıyordum. Bu arada Risale-i Nur okuyarak hem çevreme, hem doğduğum bölgeye insanlarımızın teröre bulaşmaması için elimden geleni yapmaya çalıştım. Rabbim şahittir ve etrafımda köyümdeki bütün insanlar da şahittir. Böyle devam ederken 2016 günü devleti lüzumsuz meşgul eden münafıkâne hareket edenler mi diyeyim, beni ve ailemi şikâyet edip onların ihbarıyla operasyon yapıldı. Tabiî hiçbir şey çıkmadı. O bölgede yaşayıp hiçbir terör hadisesine zerre kadar karışmayan, bu mânâda karakola yolu düşmeyen insanlarız ben ve ailem. Oradaki akrabalarım serbest kaldı, ben İzmir’de olduğum için burada alındım ve hiçbir derdimi anlatmaya bile fırsat bulamadan Sulh Ceza Hâkimliğince tutuklandım. Gerekçe bir telefon programı, sonra da içerik dedikleri şeylerde geldi. 50 sayfa ve 40 sayfası sayfa numaraları ile Risale-i Nur’dan kısımlar diğerleri de normal bir konuşma. Zerre bir suç unsuru yok, ama çıktığım mahkeme aynen gerekçeli kararda şu var; Nur Risaleleri ile örgüt üyelerini motive etmişim. Ben açıkça okuduğumu söylediğim halde dinleyen olmadı ve 9 yıl ceza verildi. 18 aydır tutukluyum. Kaderde Medrese-i Yusufiye’de varmış. 12. 13. ve 14. Şuâları dışarıda okurdum, ama mahiyetini bilmiyordum. Şimdi daha iyi anlıyorum. Demek ki Allah, Hz. Üstad’ın Medrese-i Yusufiye’de yazdıklarını Medrese-i Yusufiye’de okumak için beni buraya gönderdi diyorum. Meselâ ‘Ekmeksiz yaşarım hürriyetsiz yaşayamam’ sözünün ne anlama geldiğini bilmiyordum. Şimdi hürriyetin Allah’ın ne büyük bir hediyesi olduğunu anladım. Neden ‘Zalimler için yaşasın Cehennem’ diye haykırdığını bu 18 ay içinde daha iyi anladım. 2 ayda 1 açık görüşüm var çocuklarım, ancak ona gelebiliyorlar ve her görüşte ‘baba neden gelmiyorsun, yeter artık gel’ dediklerinde bir kere daha Allah’ım sana havale ediyorum diyorum. Şimdi 4 duvar arasındayım ve daha ne kadar kalacağımı bilmiyorum. ‘Allah’ı tanıyan ve itaat eden zindanda dahi olsa bahtiyardır’ sırrına ulaşmak için duâ ediyorum. Rabbim dâvâmdaki bedbahtlardan ve arkadaşlardan eylemesin. 

Benim tek isteğim hukuk işlesin, gerçekten suçlular cezasını çeksin, kurunun yanında yaş yanmasın ben hayatım boyunca asayişin muhafazası için çalıştım. Devletin bunu bildiğini zannediyordum. Kur’ân’ın düsturu olan ‘bir cani yüzünden onun kardeşi hanedanı çoluk çocuğu mesul olmaz’ uygulansın eğer Kur’ân’a imanları varsa bunu yapmaları gerekmez mi? Bu 18 aylık tutukluluk sürecimde yaşadıklarımın telâfisi nasıl olacak? Ailecek çektiğimiz acılar ne olacak? Diyarbakır’da ‘Bak biz size bu devlet böyle diyorduk, ama siz devleti sevmeye devam ettiniz’ diyenlere nasıl bir cevap vereceğiz? Hain ilân etmek bu kadar kolay olmamalıydı. Şahsî ve aile- vî yaşadıklarımızı acılarımızı çok anlatmak istemiyorum. Asıl içimin yandığı konu bu konudur. 

Mazlûmların sesi olduğunuzdan dolayı teşekkür ediyorum Allah sizlerden razı olsun. 

Asya’nın bahtının güzel baharlara açılması duâsıyla. Medrese-i Yusufiye’den Kardeşiniz…