Büyük kızım annesine yazdığı mesajında “Sabahları işe giderken çocukları dağıtıp arabada yalnız kalınca yüreğim burkuluyor.” diye bir annenin evlâdından ayrılık feryadını haykırıyordu.
Annelik, ne yüce ve ne kutsî bir duygudur ki yaşamayan bilmez. Bu duygu fıtrîdir ancak, Allah’ın evlât ihsanıyla yaşanması mümkündür.
Anne, evlâdının ilk öğretmeni iken, evlâtlar da annenin çok öğretmenidir. Her çocuk anneye ayrı bir öğretmendir. Bu iki kutsal varlık, hemen her şeyi yaparak yaşayarak hakkalyakın derecesinde öğrenir ve öğretir. Mahlûkatın içerisinde şefkat kaynağı olan anne kalbi, şefkat ve merhameti sonsuz olan Allah’ın çok hassas bir tecelligâhıdır.
Evlât, anneden hemen her şeyin ilk dersini alırken, anne de evlât sahibi olma ve yaşama dersini alır. Babayı yabana attığımı zannetmeyin –ki, beş evlât babasıyım- “Babanın evlâdına duâsı, peygamberin ümmetine duâsı gibidir.”1 hadisinden moral ve kuvvet alarak maddî ve manevî duâ etmekteyiz.
Annedeki bu duygunun istikametli ve sağlıklı inkişafı ailenin dünyevî ve uhrevî saadetine vesiledir. Günümüzün fena ve fani cereyanları ile o kuvvetli ve kıymetli seciyenin kaybolmamasına dikkat etmek gerekir. Dikkat edilmesi gereken önemli bir nokta daha var. Anne, evlâdının dünya hayatında başarılı olmasını “oğlum paşa olsun” dilekleri ile ifade ederken, ahiret hayatına kulluğuyla hazırlıklı yetiştirilmesine de dikkat etmelidir. Yoksa o evlat “Niçin benim imanımı takviye etmeden bu helâketime sebebiyet verdin” şikâyetinin önü alınamaz olur.
Annenin dikkatine arz edilmek istenen önemli konulardan biri de şefkatinin hatalı kullanılmasıdır. Şefkat edilmesi gereken konuda şefkat edilmemesi hatası ile şefkat edilmemesi gereken noktalarda şefkatin edilmesi hatalı kullanımdır. Allah’ın emirlerinin yerine getirilmesinde merhamet ve şefkatimiz mâni olmamalı, teşvik edici olmalıdır. Zira Allah’ın merhamet ve şefkati bizimkinden kıyaslanamayacak kadar engindir.
Annenin hâlis ve menfaatsiz muhabbeti ihlâsı hatırlatır. Beli bükülmüş vâlide ve ihtiyarlar belânın define sebeptir. Hem çocuklardan daha ziyade merhamete ve şefkate muhtaç oldukları için, onların ihtiyarlık vakitlerini iyi değerlendiren evlâdın, evinden bereket ve huzur eksik olmaz. Aynı zamanda Allah hesabına onlara muhabbet, Allah’a muhabbetin gereğidir. O halde insanın aklını başına alarak ölmezse ihtiyar olacağını unutmaması gerekir. Bugün anne/babasına muhabbet ve hürmet etmeyenin yarın muhabbet ve hürmete uğramayacağını unutmaması gerekir.
Kâinattaki en mühim hakikatlerden olan anne şefkati gerçeği, onları arslana saldıracak kadar fedakâr kılarken, anneyi evlâdının hürmetinden ve malından mahrum etmek en büyük haksızlıklardandır.
Dipnot: 1- Süyûtî, II, 12/4199.