Komisyon dört partiyi temsilen 15 milletvekilinden oluşuyor. Komisyon, 3 ay süreyle 15 Temmuz darbe teşebbüsünün arka plânını araştıracak. Gerekli görüldüğü takdirde komisyonun çalışma süresi uzatılabilecek.

İlk çalışma gününde başkan, başkanvekili, sözcü ve kâtip üyenin seçimi yapıldı. Bu dört divan üyesinin de AKP’den olması tartışma konusu oldu. Meclis içtüzüğüne göre iktidar partisi çoğunlukta. Bu çoğunluğa göre de seçimin neticesi böyle gerçekleşti.

Araştırma Komisyonu’nun bu kadar geç çalışmaya başlamasının yanlışlığı ifade edilirken, bir de divan üyelerinin iktidar partisinin oluşması tartışması yaşandı.

Komisyon çalışma süresi boyunca yüzlerce kişiyi dinleyecek, araştırmalar yapacak. Sonrasında da bir rapor hazırlayacak. Rapor soruşturmaları yürütülen dâvâlar için de önemli olacak.

Bu durum içtüzüğe uygun olabilir, ama bütün partilerden birer kişinin divanda olması daha iyi olurdu.

Sivil anayasa yapmak için her partiden 3’er milletvekili olduğu gibi bu komisyonda da en azından başkanlık divanında her partiden birer üyenin olması uygun düşerdi. Yine Meclis İnsan Hakları Komisyonu’nun 2. Başkanı ana muhalefet partisinden... Bu komisyon çalışmalarında da bunun yapılması beklenirdi.

Tabiî komisyonun kimleri dinleyeceği de önemli. Bu konuda da başkanlık divanına yetki verilmesi tartışma konusu olacaktır.

Darbe Komisyonu başkanı olan AKP Burdur Milletvekili Reşat Petek, başkanlık divanı oluşurken her partiden üye olabileceğini söylemişti. Ancak yaptıkları seçim sonucunda oluşan divanın anayasaya, Meclis içtüzüğüne ve teamüllere aykırı olmadığını söylüyor…

Petek’in bu aşamada “Darbe Komisyonu kamuoyuna açıktır, çalışmaları alenidir, basın da izleyecektir” taahhüdünü de not etmek gerekiyor. Daha ikinci toplantıda kameraların dışarıya çıkarılmaya çalışılması bu taahhüdün ne kadar geçerli olacağını gösterdi!

* * *

Bu komisyonun büyük ve önemli bir görevi var. Daha başından bu tartışmaların yaşanmasında çıkacak rapora da, çalışmalara da gölge düşüreceği görülüyor.

Darbelerden ve darbecilerden hesap sorulurken karanlık noktaların kalmamasının ne kadar önemli olduğuna şüphe yok. Bu karanlık noktaların aydınlatılması için yargının üzerine büyük görev düşerken, milletin iradesinin tecelli ettiği ve 15 Temmuz kanlı darbe teşebbüsünde büyük vazife üstlenen Meclis’e de görev düşüyor.

1960 ve 1980 darbeleri, 1971 muhtırası, 28 Şubat postmodern darbesi ve 27 Nisan e-muhtırası ile ilgili gerekli araştırmalar yapılamadığı için kafasında “darbe” olanların bu düşünceleri zaman zaman depreşiyor. 11 Nisan 2012 tarihinde yine dört partinin ortak kararı ve oylarıyla Meclis Darbeleri Araştırma Komisyonu kurulmuştu. Komisyon aylarca çalıştı ve iki cilt halinde bin 420 sayfalık rapor hazırlandı. Ancak rapor görüşülemeden rafa kalktı. 

Komisyon Başkanı Nimet Baş’tan raporu alan Meclis Başkanı Cemil Çiçek’in “Kurumsal olarak darbelerin birinci derecede mağduru TBMM’dir” demesi önemliydi. Zira hep öyle olmuştur. Önceki darbelerde darbeciler devleti yönetenleri tutuklarken Meclisi kapatmışlardı. Son kanlı darbe girişiminde darbeciler Meclis’i kapatamamışlar, ancak tarihte görülmemiş bir hainlikle Meclis’i bombalamışlardı.

Meclis darbe teşebbüsünü araştırma komisyonunun, teşebbüsünün bütün yönlerini araştırması için herkesin yardımcı olması önemlidir.

Bu duruş ve sonrasında oluşan “Yenikapı ruhu” zarar görmemelidir.