7 Haziran seçimlerinden sonra Suruç’la başlayan terör saldırılarından en büyüğü Ankara Gar’ı önünde gerçekleşmiş, terör eyleminde 103 kişi ölmüş, yüzlerce kişi yaralanmıştı. O tarihten bu yana artan terör olaylarında –maalesef- neredeyse her gün şehit haberleri geliyor. En son olarak Diyarbakır Lice karayolunda askerî aracın geçişi sırasında meydana gelen patlama da 7 askerimiz, Şırnak İdil’de bir asker bir polisimiz şehit oldu. Diyarbakır’ın Sur, Mardin’in Nusaybin ve Dargeçit, Şırnak’ın Cizre ve Silopi ilçelerinde aylarca süren sokağa yasağından sonra, şehirler boşaldı, öğretmenler memleketlerine döndü, okullar kapandı. Terör örgütü okul ve camileri yaktı. Sokağa çıkma yasağı sona eren ilçelerin harabeye döndüğü görüldü. En büyük sınırımızın olduğu Suriye’de yaşanan iç savaş 5 yıldan beri devam ederken, oradan kaçan insanlar Türkiye’ye sığınıyor. Sınırlarımızdan girişler sırasında çok sayıda teröristin Türkiye’ye sızdığı hükümet yetkilileri tarafından ifade ediliyor. Demek ki, burada yanlış olan bir durum, bir zafiyet, bir tedbirsizlik var.

*

Terör örgütü PKK’nın Suriye kolu YPG tarafından Türkiye’ye ateş açılması sonucu “angajman gereği” günlerdir Suriye tarafına bomba yağdırılması, ABD, Rusya gibi ülkelerin tepkisini çekmesi de dikkat çekiyor. BM güvenlik Konseyi’nin Türkiye’yi uluslar arası hukuka uymaya çağırması da eklenince Türkiye’nin haklılığını anlatması gerekliliği ortaya çıkıyor. Türkiye’nin kırmızı çizgisi olan Azez kasabasına yaklaşan YPG hedeflerinin topçu ateşine tutulmasına gösterilen tepkilere karşılık, Türkiye’nin ateşin ilk YPG saflarından açıldığına dair “ispat” sunması yönünde bir beklenti oluşturulmuş durumda.

*

Bu durum devam ederken, Ankara’nın kalbinde gerçekleşen terör saldırısında yürekler yandı. Askerî beş servis aracı kırmızı ışıkta beklerken gerçekleşen terör saldırısında 28 insanımız vefat ederken, 61 kişi de yaralandı. Bombanın patladığı yere bakıldığında, terörün nerelere kadar girebileceği görüldü. Terör mesajını Ankara’nın kalbi ve beyni sayılabilecek bir yerde verdi!

Bombanın patlığı yer, Meclis’in, Genelkurmay’ın, Deniz, Kara ve Hava Kuvvetleri’nin bulunduğu, Ankara’nın merkezi olan Kızılay Meydanı’na çok yakın bir yer. O saatte iş çıkışı binlerce insanın dolmuş ve otobüs beklediği Güvenpark çok yakın mesafede. Ankara’da bütün metroların buluştuğu metro istasyonuna yakın bir yer…  

İşte böyle bir mevkiye teröristlerin nasıl gelebildiği ve birçok soru orta yerde duruyor. Tıpkı, Ankara Gar’ı önünde yapılan katliâm gibi son saldırı güvenlik ve istihbarat zafiyetini bir kez daha gündeme getirdi.  

* 

Diğer yandan saldırı ile ilgili 9 kişinin (sonra bu rakam 14’e çıktı) gözaltına alındığını açıklayan Başbakan Davutoğlu’nun saldırıyı gerçekleştiren teröristin “Suriye’den sızan Suriye doğumlu YPG bağlantılı” biri olduğunu açıklaması da güvenlik ve istihbarat zafiyetini ortaya koyuyor. Bombacının “sığınmacı” adı altında Türkiye’ye geldiği ve poliste kaydının olduğunu ortaya çıktı.

Ankara’daki ikinci saldırıdan sonra, ilk saldırı sonrası Davutoğlu’nun, “Elimizde canlı bombacıların listesi var. Ama eylem yapmadan onları tutuklayamayız” açıklamaları akıllara getirirken, 5 canlı bombanın daha Ankara ve bazı illerde arandığının da açıklanması korkuları arttırıyor. Bu yüzden istihbaratta ve güvenlikte zafiyet varsa, zaaf gösterenler hakkında işlem yapılması beklenir. Bunu söylemenin teröre destek olarak sunulmasının hiçbir haklı tarafı da yoktur. 

Ortada büyük bir terör sorunu var. Birilerinin çıkıp en azından “Nerede yanlış yapıyoruz?” sorusunu sorup cevabını vermesi sonra da tedbirlerini alması gerekir.

Türkiye’nin terör sarmalından kurtulması milletimizin en büyük isteği. Artık analar ağlamasın, çocuklar babasız kalmasın. Bunun için de daha titiz çalışılması, insanların huzurunun sağlanması en başta gelen ülke meselesidir. Bir ve beraber olarak enerjimizi birbirimizi suçlamaya değil, terörden nasıl kurtulacağımıza harcamalıyız. 

Bu vesile ile Ankara ve Diyarbakır saldırılarında şehit olanlara Cenâb-ı Hak’tan rahmet ve mağfiret, kederli ailelerine sabırlar niyaz ediyoruz.