Bismillâhirrahmânirrahiym.

 “Beni dünyaya çağırma,

  Ona geldim, fena gördüm,

  Dema gaflet hicab oldu,

 Ve nur-u Hak nihân gördüm.”

Bediüzzaman Hazretleri, şiir tadındaki bu sözleriyle “beni ahiretten gaflet ettirerek, sadece bu dünyaya dâvet etme” diyor. Çünkü, bu dünyaya gelip her şeyin geçici, fani olduğunu gördüğünü ifade ediyor.

Gafletin her an perde olduğunu, Allah’ın isim ve sıfatlarını görmeye engel teşkil ettiğini söylüyor. Bugün de, her türlü yazılı, sözlü, görsel ve sosyal medya, olan gayretiyle insanları dünyaya çağırmaktadır. Haber, politika, ekonomi, spor sayfaları dünya işlerinden bahsetmekte; gezi, moda, alış veriş, reklâm sayfaları fani şeylere dâvet etmektedir.

Dört bir yandan yükselen dünyaya dâvet seslerine, bizdeki gaflet de kalın bir perde çekince, gözler Cenâb-ı Allah’ın rahmet eserlerini görmez olmaktadır. Kulaklar Allah’ın esmâlarını zikreden kâinatın nağmelerini duymaz olmaktadır.

Oysa, dünyaya her gelen bir müddet kalıp gidiyor. Çok zengin de olsa, çok meşhur da olsa, hiç kimsenin tanımadığı bir gariban da olsa bir gün ölüm gerçeği ile karşılaşıyor. Çok sevdiği, bağlandığı ne ve kim varsa bırakıp, kabre giriyor.

Kısa, fani, ortalama atmış yıl ile sınırlı bir ömür için; dünyaya çağıran şiddetli çalışmalar, ısrarlı dâvetler yapılıyorsa, biz de ebedî yaşayacağımız “Ahiret” için çalışmalar yapmak istedik. Böyle bir niyet ve ihtiyacın neticesi olarak “Ahiret Sayfası” husûle geldi.

Biz, sizi dünyaya çağırmayacağız. Çünkü biliyoruz ki, her şey fâni. Burada bir misafir ve yolcuyuz. Kabirde, haşirde, sıratta bize lâzım olacaklar ise bu dünyada temin edilmesi gerekiyor. Karşımızda her an bizi bekleyen bir ecel var. Öyleyse, biz sadece bu dünya işleriyle oyalanıp kıymetli ömür sermayemizi tüketemeyiz. Bunun bir kısmını ebedî yaşayacağımız diyâra sarfetmek mecburiyetindeyiz.

Biz bu sayfa ile, hayatın asıl gayesini hatırlatmak, dünya işlerinin arasında ahirete açılan bir pencere olmak istiyoruz. Günlük işlerinize mola verip teneffüse çıkın, ahiret sayfasını açın.