Her balonuma bir hayalimi taktım ve onları gökyüzüne emanet edeceğim. Sanırım bir çocuk olarak duamı bu şekilde yapıyorum. Onlar uçtukça Allah’a daha çok yakınlaşıyorlar.

İsmim Sena. Bir gün anneannem namaz kıldıktan sonra dua ediyordu. Ben de dua ettim ve aklımda dualarımın listesini yaptım.  Anneannem; “Her şeyi Allah’tan iste kızım!”  demişti. Bir oyuncak, bir çomaklı çikolata…

Ama bir gün televizyonda savaşın çocuklarını gördüm. Yıkılan evlerin arasında kırılan ve kaybolan oyuncaklarını gördüm. O gün kendim için değil; onlar için dua etmek istedim ve dualarımı hissetsinler istedim. Ama onlara dualarımı nasıl ulaştıracaktım? Sonra aklıma balonlarım geldi. İşte her balon uçtukça çocuklar gökyüzüne bakacak ve “Anne, balon!” diyerek gülümseyecek. Belki uça uça çok uzaklardaki mutsuz çocuklara da gidecek.

Ama benim gibi uçan balonlarım her arkadaşımı tebessüm ettirecek ve mutlu edecek. Mutsuz çocuklar da mutlu olacak. İşte benim duam bugünlerde bu ve isteğimde her çocuğun gülmesi.