Sabah kalktığında yağmur yağıyordu.
Yağmur, havayı bulutlandırdığı için güneş ortada yoktu. Işığı yakıp kahvaltıyı hazırlayan annesinin yanına gitti. Ne kadar değişikti, sabah ışık yakıyorlardı. Güneşin önemini yeni anlıyordu sanki.
Kahvaltı yapıp okula gitmek için hazırlandı, ama canı hiçbir şey yapmak istemiyordu. Sanki geceydi ve bu yüzden uykusu da gelmişti. Ama yine de okula gitti ve sınıfta da sanki gece gibiydi. O gün kompozisyon dersinde konusunu bulmuştu; güneş. Ve uzun uzun düşündükten sonra yazdıklarını şu şekilde tamamladı.
“Allah güneşi gündüzümüzü aydınlatsın diye yaratmıştır. Yağmur, toprağı sularken, güneş de ıslanan tohumu vitaminleri ile büyütür ve ağaçları büyütür. Allah, ne kadar güzel bir düzenle kâinatı yaratmıştı.
Teşekkürler Allah’ım…”