Çocuk, ailenin her şeyidir. Ama bu çocukların içinde özel olarak seçilmiş karakterler vardır. Gelişleri sadece aileleri için değil, bütün dünya için değişim olur. Bunların dünyaya gelişleri ile başlar değişim.
İsa Mesih’in (as) doğduğu anda konuşması gibi. Peygamber Efendimizin (asm) doğumu ile sönen Mecusi ateşi gibi. Kisra’nın sarayının sütunlarının yıkılması gibi... Zira bu anlar, kâinatın yeniden doğduğu anlardır.
Her bir din, birbirini tamamlar. Peygamberimiz (asm) ise “Hatem-ül Enbiya olarak en son ve tamamlayıcı vazifesiyle gelmiştir. Kâinatın sırrı, Allah’ın en son elçisi, değişmeyen Kutsal Kitabımızın sahibidir. Açılmayan kilitlerin anahtarıdır.
Bu gün Peygamberimizin (asm) dünyaya teşriflerinin 1445. Yıl dönümü. Müslümanlar için anlamı çok büyük olan bir gün. Sahabelerin; “Anam, babam sana feda olsun Ya Resulallah!” diye nida ettikleri, hurma kütüğünün O’nun (asm) için ağladığı, bir emirle köklerinden silkinerek çıkan ağacın, ayın ikiye bölündüğü, örümceğin O’nu (asm) korumak için saatlerce ördüğü ağı saniyeler içinde ördüğü, Veysel Karani’nin uzun yollar giderek görmeyi en çok istediği İslâm dininin elçisi Abdullah bin Hz. Muhammed’in (asm) doğumu. Bugün, O’nunla (asm) birlikte kâinat yeniden doğdu!
Bugün dünyaya gelen Peygamberimiz (asm) en büyük inkılâbı yaparak putları devirdi. Hz. İbrahim’in inşa ettiği Allah’ın evini manevî pisliklerinden temizledi. Lat ve Uzza devrilirken, bir devrin kokuşmuş âdetlerini de devirdi.
Bugün kalbimizdeki iyilik tohumlarının temeli olan Peygamberimizin (asm) dünyaya teşrif ettiği gün. Kalbimin en güzel ve büyük yerini verdiğim Efendim (asm); Size söyleyecek o kadar çok kelimem var ki… Ama onların toplamı; sahabe efendilerimizin “anam babam sana feda olsun” dedikleri, Üstadım Bediüzzaman’ın binler salât, binler selâm Sizin ve ashabınızın üzerine olsun” dileklerine ben de can-ı gönülden ben de katılmak istiyorum...