Geceleyin bir ses duydu Meryem. Bu ses bir kuşun sesiydi, ama kuşlar geceleyin uyurdu. Yatağından kalktı ve pencereye geldi. perdeyi hafif aralayınca tombul bir kuşun karaltısını fark etti. Biraz daha dikkatli bakınca kocaman parlayan gözlerini gördü; yıldız gibi. Sonra bir an onun da kendisini gördüğünü sandı. Korkutmamak için perdeyi kapattı. 

Masa lambasını açtı ve okul çantasından defterini çıkarak, bu kuşu anlatmaya başladı. “Tombul bir kuş, tüylerinin rengini göremedim, ama onun da gri gibi olduğunu düşünüyorum. Gözleri büyük ve pasparlak.”

Yatağına yattı ve sabah olunca annesi açık defterini onu uyandırmaya gelince anlamıştı. Yazdıklarını okudu ve biraz düşündükten sonra;  “Meryem, kızım sen baykuş mu gördün?” hemen gözlerini açtı ve “Baykuş mu o?” dedi. 

“Evet kızım, Allah’ın yarattığı güzel bir kuş türü. Aslan gibi biraz yırtıcı, ama çok güzel yaratılmışlar. Gözleri büyük ve parlak çünkü gece iyi görmeleri lâzım.”

“Anladım anne bu gece gelirse sana da seslenirim. Sesi de güzeldi. Kendisi de tıpkı büyük bir tüylü yumak gibi. Allah onu da değişik ve güzel yaratmış. Allah her canlıyı ne kadar güzel yaratmış anneciğim.”