Bir zaman bir âlime rüyasında; köyün çeşmesinden su içenlerin delireceği gösterilir.
Köylüye duyurur, ama onlar gülüp geçerler. Üstelik o çeşmeden içenler de, içmeyenlere “deli” demeye başlar. O zat da evinin avlusunda bir su kuyusu kazdırıp, çok zaruret olmadıkça dışarıya çıkmazlar. Gel zaman git zaman, o çeşmeden içmeyen tek aile olduklarında ahali, o evi sararak “deli, deli” diye bağırırlar. Ne zaman ki, bu ev halkının dayanma gücü kalmayıp çeşmeye koşarak o sudan içtiklerinde, rahatlarlar ve deliren toplumun “normal” insanları arasına karışırlar.
**
Zararsız, hatta vücudun faydasına bir “ameliyat-ı cerrahîye” için hastahaneye yattığımın haberini böyle bir kıssadan hisse ile duyurmama ne nazarla bakarsınız?
Merak etmeyiniz. Operasyon öncesi verilen narkoz; toplumun düçar olduğu hipnozun yanında büyük bir nimet sayılır.
Hem, kendilerinden başka herkesi “hain” ve “öteki” gösterenlerin içtiklerinden içmemeye de azimli olanlardanız şükür!
**
Narkozun 5 saat 30 dakika süren etkisinden sonra gözler penceresinden ruhun tekrar dünyaya bakması ne kadar güzel oluyormuş!
Ya bir de gözleri öbür tarafa açmak!
Bu ölçücüklerle onun tarifi mümkün değil!