Yahut da hiç sormayalım, sorup da kurcalamayalım, isterseniz..

Nasıl olmuşsa oluvermiş işte..

 Zaten bunun ne tarihî, ne millî ve ne de mantıkî açıdan bir izahı yoktur ve olamaz. Belki şans oyunlarıyla özdeşleşen bir tarafı olabilir. Ama millî, insanî, maddî ve manevî değerlerle özdeşleşen yönünü keşfeden beri gelsin.

Günümüzde ve ülkemizde şans oyunlarından “piyango“nun adının nereden geldiği kesin olarak bilinmemekle beraber, İtalyanca’da “beyaz” mânasındaki ve Cermen kökenli “bianco” kelimesiyle irtibatlandırılıyor. Bu kelime Almanca‘da “blank” şekline girer ve “boş” mânasına gelir. 

Gerek Almanca “boş” ve gerekse İtalyanca “beyaz” mânaları, bu şans oyunlarına ne kadar da yakışmış! Her yılın sonunda boş kafaları dolduran “yılbaşı” eğlencesinde ve kışın beyaz kefeni andıran beyazlığında bile ahireti unutturup, ömürden koca bir yılı koparıp yeni bir yıla geçiş çizgisindeki çekilişle devreye giren bir şans oyunu ve haram getirisiyle nice hanelerin huzurunu yıkıp götüren bir kumar! Hakikaten boş, bomboş!

Ayrıca İtalyanca‘da “ağlıyorum” mânasına gelen “piango” kelimesi tıpatıp “piyango” gibi telâffuz edilir. Kimbilir belki bizdeki bu “piyango” kelimesi de bu şans oyununu kaybedenlerin yakınmalarından ve ağlamalarından doğmuştur..

Risale-i Nur’da da piyango, “kumar” olarak vasıflandırılır ve;

“Dördüncü Sözde denildiği gibi, bin lira ikramiye kazancı için bin adam iştirak etmiş bir piyango kumarına yirmi dört lirasından beş on lirayı veren ve yirmi dörtten birisini ebedî bir mücevherat hazinesinin biletine vermeyen”in ne kadar bedbaht olduğuna dikkat çekilir. Buradaki ebedî bir mücevherat hazinesinin bileti namazdır. Bir günlük ömrümüz olan yirmi dört saatin bir saati beş vakit namaz için kâfi gelir.

**

İsterseniz tekrar başa dönelim ve bir piyangonun nasıl “millî” olabileceğine dair hayalî ve tahminî fikirler üretelim..

Hani “piyango vurmak” tabiri var ya. Adam bahçesini kazarken bir küp altın bulur, yahut dedesinden büyük bir miras kalır, vesaire gibi hallerde piyango vurmuş gibi yorumlanır ya.

Acaba millet olarak bize de bir zamanlar piyango vurmuş, şans yüzümüze gülmüş, haybeden başımıza devlet kuşu konmuş da, bu piyango millete isabet ettiği için “millî” mi olmuş?

Meselâ yaklaşık yirmi milyon kilometrekare kadar olan topraklarımızı kaybede ede bir milyondan aza düşürdükten sonra, elimizde kalan kısmına  piyangodan çıkmış nazarıyla bakılmış ve buna da “millî” mi denilmiş?.

Yahut, yediden yetmişe topyekûn bir milletin zaferinin “tek adam”a mal edilmesiyle, o adama “millî şef” ünvanı verilirken, ona çıkan bu piyangoya da “millî” denilmiş olmasın..

Sonra birinin ölümünden sonra ikincisi rol alınca, birincisine “ebedî millî şef”, ikincisine ise “değişmez millî şef” demişler.

Yani görülüyor ki onlara bu dünyada -şimdi yerinde zulmetler esen- “millî” piyangolar isabet etmiş. 

Ya Ahirette?