Çocuklar, 2 yaşında yalnız oynarlar.

4 yaşına doğru grup halinde oyun dönemi başlar.

4 yaşında oyuncak için kavgaları olur.

3-5 yaşındaki çocukların yarısından fazlasının hayali arkadaşları vardır. Kız çocuklarının hayali arkadaşa sahip olma oranı erkek çocuklardan fazladır. 7 yaşında hayali arkadaşlık sona ermelidir.

Çocuğun 5-6 yaşında, ailesiyle sıkı bağlarının çözüldüğü görülür.

Çocuk, 6 yaşına kadar başkalarından farklı olduğunu, kendini ifade etmeyi, sosyal toplumsal bir varlık olduğunu bilir.

Çocukların arkadaşlık ihtiyaçları bebeklikten başlar, 3-4 yaşlarında arkadaşlık kurulmaya başlar. Çocuklar 2-3 yaşlarında oyun arkadaşlarını sıklıkla değiştirirler. 5 yaşına geldiğinde sürekli oynadığı birkaç arkadaşı olur.

2-5 yaşındaki erkek çocuklar kız çocuklarına göre daha saldırgan olur. Çocuk okula başladığında, çocuk olmasına rağ- men, yakın çevresinde ve komşu çocuklarıyla bir araya gelir, ama yakın arkadaşlık kuramaz.

Çocuğun çalışkan, sıra dışı, neşeli, konuşkan olması arkadaş sayısın arttırır. Her yaştaki çocuklar arkadaşlarından etkilenir.  Bir bebek dahi bir bebeği gördüğünde onu taklit eder.

Çocuk, okulda arkadaşlarıyla grup oyunları oynamaya başladıktan sonra büyükleriyle oturmaktan sıkılır. Artık bütün ilgi oyun üzerine kurulmuş olur. Arkadaşlarıyla koşmak ister. Hayatta en önemli şeyi arkadaşlarıdır.  

Anne, babalar iyi eğitilmiş bir çocuğun kötü arkadaşlar edineceğinden sürekli korkarak onun arkadaş seçimine fazla müdahale etmemeli, hafiye gibi onu izlememelidir. Ailenin çocukla iletişimi ne kadar iyiyse, iyi arkadaş seçmesi de o nispette iyi olacaktır. Okul çağı çocuğun bilinçlendiği, kişiliğinin oturduğu önemli bir dönemdir. Bu çağda çeteleşme (gruplaşma) masum bir şekilde başlar. Çocuğun grup içinde arkadaşlığı düşünce, davranışları bundan etkilenir. Arkadaşları ailenin önüne geçer. Gruptaki aidiyet duygusundan büyük haz alır. Arkadaşlarına güçlü duygular ile bağlanır. Bencil olmayı ortadan kaldırır. Paylaşımcı, iş birliğine açık, yardımlaşan faydalı biri olur. 

Ailenin sevgi gösterisinde bulunması, iyi iletişim kurması, açık tavırlı olması, çocuğun çete veya gruplardan zarar görmeden ailesine bağlanmasına yardımcı olur.

Çocuk ilgi merkezi olmaktan çıktığında kavga çıkarır. Çocuğun küsmeleri kısa sürelidir.  Çocuk sevgiyi ya da şiddeti görerek, hissederek öğrenir. Bunu da arkadaşları ile ilişkilerinde gösterir. 

Bu da çocukluk döneminde oyunlarla gerçekleşir. Oyunlarda, yetişkinlik dönemindeki hayatın provası yapılır. Oyunlarda, başkalarının haklarına saygı duyma, kurallara uyma, kendisini toplumun kabul edebileceği tarzda ifade edebilme dersleri vardır.

Anne ve babalar, çocuğunuza arkadaş değil ana-baba olun. Arkadaşlıkta eşitlik bulunur. Oysa siz onunla eşit değilsiniz, anne-babasınız. Çocuğunuzla arkadaş olmayın.

Çocuğun arkadaşlarını tanımak, anne babanın görevleri arasında olmalıdır. Arkadaş, düştüğünde elinden tutan, paran olmadığında kendi cebindekini paylaşan kişidir. 

İhanete uğrayan birisi için arkadaşlık sadâkattir. Sorunlarının ağırlığı karşısında yalnız bırakılan için, paylaşımdır. 

Ayrıca moda olan internet arkadaşlığına ailelerin çok dikkat etmeleri gerekir. Ailesinde sı- cak ilgiyi görmeyen çocuk arkadaşlarının eseceği rüzgâra göre yön alır.