Kitabın ‘Genel durum tesbiti’ kısmının başlangıç cümlesi dikkat çekici. “Hiçbir başarı, evdeki başarısızlığı telâfi edemez.” Evet, ailede huzuru yakalayamayan, başka yerde huzur bulamaz.

Ve kitapta şu tesbit yer almakta: “Bir şeyi bulamadığı yerde aramak onu aramamak demektir, diyor Mevlânâ Hazretleri. Günümüz insanı mutluluğunu, huzurunu evinde kaybetti, ama dışarıda arıyor.” Bunun farkında olarak önceliklerimiz arasına ‘ailedeki huzuru temin’ vazifesini almalıyız.

Üstad Bediüzzaman, Şuâlar adlı eserinde insanın dairelerinden bahsediyor. Ve bu daireleri küçükten büyüğe göre tarif ediyor: Kalp, mide, ceset, hane, mahalle, şehir, vatan, memleket, Küre-i Arz, nev’-i beşer, zîhayat ve dünya daireleri. Ve en küçük dairede en büyük vazifenin olduğunu söylüyor. Çünkü toplumun düzelmesi, fertlerin düzelmesine bağlıdır. Bu yüzden aile fertlerinden her birisi, öncelikle kendisini bakıma almalıdır. Bu, önce aileye, sonra topluma, sonra dünyaya yansıyacaktır.

Ailede kadın ve erkeğin rolleri

Risale-i Nur adlı eserden de öğrendiğimiz, kadının aile içerisindeki vazifeleri sadâkat ve emniyet iken, erkeğin vazifeleri himaye, hürmet ve merhamettir. Bir erkek, hanımına karşı bu vazifelerini esirgerse, maalesef kadın da kendi vazifelerini yapamaz hale gelebilir. Erkeğin hanımına gerekli olan merhameti, hürmeti ve himayeyi göstermesi, aile sürecinin olumlu işlemesinde çok önemli bir yer tutmaktadır.

Bununla beraber ailede, kadının oldukça önemli bir rolü vardır. Toplumu fesada uğratmak isteyenler, bu yüzden önce aileleri bozmaya çalışmaktadırlar. Bu konuda Uzm. Dr. Kenan Taştan şöyle bir yorum getiriyor:

“Dinimizin ve geleneklerimizin en çok değer verdiği aile kurumunu bozmak demek, toplumu bozmaktır. Toplumu ve aileyi dejenere etmeye kadın faktöründen başladılar... Aile yuvalarında çocuk yetiştirme gibi kutsal bir görevi olan kadınlara, bu işin ne kadar önemsiz ve verimsiz bir iş olduğunu ve kendilerini dış dünyada daha önemli işlerin beklediğine inandırdılar...

“Bütün gün evde çocukları ve eşi için çalışan ve yorulan kadınlar eşlerinden gereken önemi göremeyince, kendilerini daha önemli hissedebilecek ve takdir edilecek işler yapmaya doğru yönlenmeye başladılar... Tabiri caiz ise anne-babası olduğu halde öksüz ve yetim bir nesil türemeye ve yetişmeye başladı.”

Tabiî ki buradaki problem, iş hayatı içinde olan kadınların öncelikli vazife odakları olan evine, eşine ve çocuklarına gerekli ilgiyi ve itinayı göstermekte zorluk çekmesidir. Annenin çocuk yetiştirme vazifesinde geri planda kalması, elbette ki olumsuz sonuçları doğuracaktır.

Bu konuda eğitimci yazarlar Sebahattin Yaşar ve Yasemin Yaşar’ın “Mutlu Aile Modeli” adlı kitabından da faydalanmak gerekir diye düşünüyorum: “Çalışma durumunda olan kadınların çok ciddî bir planlama yapması ve nitelikli ilgi göstermesi gerekecektir. Aksi halde iş hayatına katılmakla beklenen olumlu etkenler bir tarafa, ortaya çıkacak maddî ve manevî yıkımdan kimse kendini kurtaramayacaktır. (...) Bu noktalarda doğabilecek boşluklar aile yuvasının bozulmasına sebep olabilir.”

Evlilik meselesi, çok yönlü bir meseledir. Yukarıda bahsettiğimiz meseleler gibi birçok mesele, evlilik öncesi konuşulmalı ve planlanmalıdır. Ve bu planlama da, hayatımızın hayatı olan dinimize göre olmalıdır. Bu açıdan bakarsak, “Evliliğinizin kaçıncı kilometresindesiniz?” ve “Mutlu Aile Modeli” adlı kitaplar okunup mütalâa edilmelidir. 

Yazarlara tebriklerimizi ve teşekkürlerimizi sunuyoruz. 

Gerekli istifadelerin alınabilmesi için okuyuculara kolaylıklar diliyoruz.