İşin ehemmiyetine binaen, biz buna tarihî mesuliyet diyoruz. Yakın tarih dediğimiz süreç içinde eğitimde olup bitenlere bir bakınız. Sonra da, ülkemizin ve insanımızın öz değerleri müvacehesinde bir değerlendirmeye tabi tutunuz. Şu suali sorunuz: “Mevcut eğitim sistemiyle neler kazandık? Sonuç nedir?”

Mevcut sistem mahiyet itibariyle ilme, fenne mi bağlı; yoksa şahıs, izm ve şekilciliğe mi bağlı?

Bu hususları iyice düşündükten sonra değerlendirme yapmak lâzım.

Eğitim sisteminin bu millete ne getirdiği ve ne götürdüğü ciddî manada konuşulmalıdır.

Neler yapılmalıdır?

- Kanun, yönetmelik ve genelgelere dayalı olarak mevcut sistem enine boyuna akademik seviyede ele alınmalı. Sistem, günümüze ve değerlerimize ve insanımıza ve öz kültürümüze en uygun bir biçimde yeniden düzenlenmelidir.

-Ders kitapları uzun yıllardır alışılmışlığın dışında yeniden hazırlanarak yeniden değerlendirilmelidir.

-İnsanımızın düşünce ufkunu geliştirici mahiyet arz eden, fıtratına uygun konulara yer verilerek düşünen insan profili kazandırılmalıdır.

- Yaratıcı ile yaratılan arasındaki ilişkiyi doğru ve tahkiki bir şekilde Kur’ân ve sünnet eksenindeki çalışmalara ders kitaplarında ağırlık verilmelidir.

-Mahiyet itibariyle herşeyin ilme bağlı olduğu realitesinden hareketle ilmî ve imanî değerlendirmelerle ruhları aydınlatıcı konulara daha çok önem ve yer verilmelidir.

-İlim, teknik, fen, felsefe ve matematik gibi konularda öz değerlerimizin ağırlıklı işlerliğini sağlayıcı mahiyette konulara yer verilmelidir.

-Ülke gelişmesi ve iyi insan yetiştirmede kriter olarak şahıslardan ziyade ortak akıl ekseninde insanımızı yetiştirmek hedef ittihaz edilmelidir.

-Fen ilimleriyle din ilimlerinin bir arada okutulmasının sağlanması mutlak surette yerine getirilmelidir.

Sonuçta; aklın gereği ve vicdanların doğru istikametteki tavrı içinde, demokratik bir yapıyla eğitim meselesini ele alarak bu mefhumlarla mücehhez hale getirilen bir sistem ülkemiz ve insanına kazandırılmalıdır.

İdarecilerden, bu değerlendirmelere kulak vermelerini beklemekteyiz.