Bu yüzden de, oldukca etkilenmiştim. Yoksa, ölüm bizim için, Aziz Üstad’ın ifadesiyle şu dar-ı dünyadan ebedî memlekete vasıl olmaktır. Hem de ölüm hiçlik değildi. Her bir Nur Talebesinin vefatı, kardeşleri bağrında yaralar açmaktadır. Halil Uslu Ağabey Nur-u Kur’ân hizmeti sevdalılarındandı..

Hemşehrisi Cesim Aydın’ın telefonuna gelen haberi bize yansıttığında, sadece “İnnalillah-i ve innaileyhiraciün”demiştik..

Halil Uslu Ağabey, bir nur simaydı. Van’da Nur hizmetlerinin gönüllerde ma’kes bulmasında çok emeği vardır. Van’da uzun yıllara dayanan birlikteliğimizde buna şahit olanlardanım.

Kendisi, aslen Van’lıdır. Van’ın Gürpınar ilçesinde bulunan, Başet Dağı eteklerine kurulan Zağos Köyü’ndendir. Konya’da ikamet etmesine rağmen, Van’a sık sık gider, orada ve o yörelerde Nur hizmetleriyle alâkadar olurdu. Burada şehir merkezinin yanı sıra, köy köy gezer nurları ve Aziz Üstadı anlatırdı. Hareketli, cevval ve faaldı. Muhatap olduğu kimselere Üstad’ı ve Nurları anlatırken, etkileci ve inandırıcı bir üslûba sahipti.

Van ve çevresinde Üstad’ı gören son şahitlerle alâkalı yüzlerce hatırayı tesbit etmiş, o yıllarda kollektif bir çalışma mekanizmasına arz eden birimlere göndermiştik. ‘Son Şahitler’ olarak şekillenen çalışmalara katkı amacıyla yapılan çalışmaların altında, hep Üstad ve Nur sevdası için çırpınışlardı bunlar...

“Seydanın Talebeleri” adı verilen ve gazetemizde dizi şeklinde yayınlanan o yıllara ait bir çalışma için, Hakkâri’ye birlikte gitmiştik. Barzani ve Talabani güçleri arasında sınırlarımızda cereyan eden olumsuzluklar içinde, onların Hakkâri ilinde hastanede bulunan askerleriyle görüşmüş, ilin valisine ziyaretlerde bulunmuş ve intibalarımızı yazmıştık.

Bütün bu çalışmalarla, bölgede cereyan eden olumsuz hadiseler içinde Nur Talebelerinin müsbet hareket ettiğini nazarlara vermekti maksadımız.

Van dershanesinde birlikte kaldığımız yıllar içinde bize daima rehber olmuştu Halil Uslu Ağabey.

İlerleyen yaşına rağmen, faal, gayret ve şefkinde pek bir şey kaybetmemişti. İnandığı kutsi dâvâsı uğruna, mahkemelere düşmüş, yargılanmış, ve sıkıyönetimlerce hapishanelere atılmıştır. Merhum Zübeyir Gündüzalp’ten dersler almış, Üstad’ın kardeşi, Abdülmecid Ağabeyle yakînen alâkadarlık içinde olmuştur.

En önemli özelliklerinden birisi de, istikametini hiç bozmamış, dosdoğru yolda, yoluna devam etmiştir.

Kendisini sık arayanlardanım. Son arayışımda, Van Mevlidi’ne gidip gitmeyeceğini sorduğumda, “Van’da buluşalım, inşallah önceden gideceğim” demişti. Fakat kısmet olmadı. Van’da geçmiş yıllarda yapılan mevlidlerde daima organizasyonun içinde bulunmuştu.

Kendisiyle, geçtiğimizde aylarda gazetemizde yapılan yazarlar toplantısına bir araya gelmiş, eski hizmet hatıralarını yad ederek hasret gidermiştik. Bediüzzaman’ı anma toplantılar zinciri içinde, Bursa halkasını teşkil ederek, yaptığı konuşmalarıyla dinleyicileri kucaklamıştı..

Gazetemizde yazdığı köşe yazıları, yurt içi ve yurt dışında verdiği seri konferanslarıyla ve yazdığı bir çok kitaplarla, Nur hizmet-i kutsiyesi içinde öne çıkan ehl-i hizmet Ağabeyimiz Halil Uslu’ya, Allah’tan gani gani rahmet niyaz ediyor, Nur Talebelerine ve ailesine sabr-i cemil diliyorum..

Mekânın Cennet olsun Halil Uslu Ağabey...