Bediüzzaman Hazretleri’nin hayatında, öne çıkan önemli hususiyetlerden biri eğitime verdiği değer olmuştur. Yaşadığı hayatı süreci içinde, toplum hayatında, doğru ve fıtrî bir eğitimin eksikliği noktasından problemleri dile getirerek çözümün sünnet eksenli bir eğitim anlayışında olduğunu belirtir. Yani, insan fıtratına uygun yapıdaki bir eğitimi dile getirerek doğru eğitimin bu yolda olduğunu ifade eder. Bu maksatla da adına “Medresetüzzehra“ veya “Nur irfan mektebi “dediği, özellikle İslâm âlemine yönelik, evrensel anlamda bir eğitim projesini izhar ederek hayata geçmesini teklif eder.
İleri sürdüğü ve tesisine çalıştığı bu eğitim projesini, yaşadığı ülke insanının yanı sıra yönetimlere de götürerek, Diyarbakır, Bitlis ve Van üçgeninde temelini de atarak, geleceğe doğru bir planlama içine girer. İzhar ettiği bu eğitim projesiyle de, cehaleti yok etmeyi arzular. Ancak; yaptığı bu çalışmalar akabinde araya giren Birinci Dünya Harbi, Bediüzzaman’ın bu projesini akim bırakır. Bu meyanda, yaptığı bir çok sosyolojik ve insan hayatıyla alâkalı problemler ekseninde öne sürdüğü, eğitim projesinin maksadını da, cehaletin izalesi adına dile getirir, ”Bizim düş- manımız cehalet, zaruret ve ihtilâftır. Bu üç düşmana karşı san’at, marifet ve ittifak silâhıyla savaşacağız”1 Kurmak istediği bu eğitim müessesesinin, amaç, müfredat ve genel muhtevasını ise şu sözleriyle tanzim eder, “Aklın nuru fünun-u medeniyedir, vicdanın ziyası ulum-u diniyedir. İkisinin imtizacı ile hakikat tecelli eder.”2 Bediüzzaman’ın, eğitimde hakikat adına çırpınışları, mevcut problemlerin izalesi ve doğru maksada yönelik fıtrî bir eğitim meselesini ihsas etmesiydi. ”Elli beş yıllık gaye-i hayalim ve tam elli beş senedir, Risale-i Nur’un hakikatine çalıştığım gibi ona da çalıştım”3 Cismen gerçekleşmeyen mezkûr projenin, manen tahakkuk edeceğini de belirterek, şunları ifade etmiştir.” Cismendirilmemiş, fakat ruhen baki ve geniş bir heyette yaşayan Medresetüzzehra’nın, bugün manen var olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz.
Bediüzzaman Hazretleri’nin cismen tahakkuk etmediği, fakat manen tahakkukunun varlığını, yurdumuz ve dünya genelinde mevcut Nur dershanelerinin bu projeyi meydana getirdiğini rahatlıkla söyleyebiriz. Ülkemizin, en ücra köşelerinde dahi, Bediüzzaman’ın telif ettiği eserlerinin, Nur medreseleri yoluyla okunduğu, insanlığı iman, ahlâk ve eğitim yolunda örnek insanlar yetiştirdiği bir gerçek olarak devam etmektedir..
Bediüzzaman Hazretleri’nin, gayretleri sonucu manen tesis edilen Medresetüzzehra veya Nur irfan mektebinde, muallim konumunda olan Bediüzzaman ile talebeleri arasında, Kur’ân hakikatlerinin üstün paylaşımlarının değerlendirilmesi, bir ekol veya bir mektep anlayışı bağlamında, insanlığa örnek olması açısından fıtrî bir eğitimin tesisi adına, insanımız ve yönetimlere arz etmeye çalışacağız.
Dipnotlar:
1- Tarihçe-i Hayat, Yeni Asya Neşriyat, s. 57.
2- Münâzarât, Sualler ve cevaplar.
3- Emirdağ Lâhikası, s. 412.