Şahıs olarak, maddî ve manevî tahribatı dolayısıyla ”Dehşetli adam”, zihniyet yönünden ise, ”Hakim zihniyet” veya ”Tahribatı esas alan menhus ruh” olarak tasvibi mümkün olan sistem, hakim olduğu ülkeyi, müesseselerini ve insanını içten ve dıştan kemiren özelliklerine sahip bir sistemdir.
Bu sistem, başta eğitim olmak üzere, sair kurum ve kuruluşları, insanlığı İslâmı, demokrasiyi ve adına müsbet anlamda izhar edilen bütün unsurları tahribe yönelik bir ruh, bir anlayış ve bir zihniyettir.
Olumsuzlukları fazlasıyla bünyesinde taşıyan bu sistemin arasında, ”Münafıkane bir geliş”le birlikte şu dehşetli özelliklere havidir.
-Dürüst değildir. İki yüzlüdür, korkaktır. Bu sebeple, bu özelliğini baskıcı bir anlayışla yerine getirmeye çalışır.
-Daha ziyade, ideolojiye dayanan bir yapıya endeksli olup, kendini bu anlamsız ve kalıplaşmış bir yapıyla muhafazaya çalışır.
-Samimî değil, menfaatinin bittiği yerde her çeşit hainliği muhatap olduğu unsurlara reva görür.
-Din ve dine bağlı bütün değerleri, kendi menfaatı adına kullanmakta hiçbir beis görmez.
-İnsanlığı madde bataklığına dâvet eder, onu maddede boğar.
-Ahirete yönelik bütün hayırlı faaliyet ve işlerde yumuşak bir tavır takınır, fakat asla samimî değildir.
-Esasta, uhrevî hizmetlere karşı olup bu yöndeki değerleri rafa kaldırmada sinsi bir yol ve metotla bu değerleri dışlayan inanca sahipliğiyle öne çıkan özelliktedir.
-Ülkeyi ve insanını sevdiğini her halükârda söyler, fakat onu yok etme yolunu tercih ederek içten kemirir.
-İnsanlığı ve değerlerini çok iyi kullanır, işine gelmediği zaman menfaatı uğruna kısa zamanda onları bitirme yolunu tercih eder.
-Vatanperver ve milliyetperver gibi görünür, fakat öyle değildir.
-Yalancılık asıl mesleğidir. Bu mesleği çok iyi değerlendirerek menhus düşüncelerini bu yolla gerçekleştirir.
Risalelerdeki tarifiyle; bu mevcut şahıs/lar zihniyet ve sistemin özelliklerine dair, Nur Risalelerinde de muhtelif anekdotlar mevcuttur.
Onlardan bir kaçı şöyledir:
-İsrafı teşvik etmekle, şiddetli bir hırs ve tama uyandırarak, insanların o zaif damarlarını tutup kendine musahhar eder.” (Şuâlar: 502).
-Tabiiyyun ve maddiyyun mezhebinin başına geçen o eşhas, kuvvetleri nisbetinde kendilerinde bir nevi rububiyet tahayyül ederler” (a.g.e. 503)
-Zekâvetiyle ve fenniyle ve siyasî ilmiyle o mevkiyi kazanır ve aklıyla çok âlimlerin akıllarını teshir eder. Etrafınde fetvacı yapar. Ve çok muallimleri kendine taraftar eder ve din derslerinden tecerrüdle maarifi rehber edip, tamimine şiddetle çalışır.” (a.g.e. 504)
Söyleyip değerlendirmeye çalıştığımız, eşhastan sudur eden olumsuz sistemin varlığının adı, sonuçta nasıl tarif edilir?
En doğru adıyla, bu Deccalizm olmasın?