Bütün ilmi buluşların ve gelişmelerin, hep Avrupa’lılar tarafından gerçekleştirildiği, Müslümanların her şeyi onlardan öğrendiği yönünde yanlış bir imaj uyandırılmaktadır.
Gerçeklere tam ters olan bu fikir, İslâmiyet’e duyulan kin ve düşmanlıktan kaynaklanıyor! Oysa ki hakikatte durum tamamen aksine cereyan etmiştir. Yani, Avrupa’lılar, ne öğrenmişse, Müslümanlardan öğrenmiş ve geliştirmişlerdir.
Haçlı Seferleri sırasında (1096–1264) Müslümanları yakından tanıyan Avrupalılar, pusula, barut ve kâğıt gibi teknik buluşlarla birlikte, tedavi usûlleri, temizlik, banyo yapmak, yardımlaşma ve sair bir çok şeyleri Müslümanlardan öğrenmişlerdir. Daha sonraki zamanlarda başta Kurtuba (Endülüs), Bağdat ve İstanbul olarak, İslâm merkezlerindeki medreselerden yetişen Avrupalı âlimler, Rönesans Devrini başlatmalarıyla birlikte ilim ve teknik alanda da ilerlemenin amili olmuşlardır. Dolayısıyla diyebiliriz ki, bugünkü Avrupa Medeniyetinin temelleri, İslâm âlimleri tarafından atılmıştır!
DÜNYACA MEŞHUR MÜSLÜMAN ÂLİMLER
Bugün hâlâ dünyaca, husûsiyle Avrupalılar tarafından methedilen ve eserleri ders kitabı olarak okutulan çok sayıda Müslüman âlim vardır. Bunlar başlıca, Tıp, Matematik, Astronomi, Fizik, Kimya, Botanik, Biyoloji, Sosyoloji, Tarih, Coğrafya ve sair birçok ilim dalında dünyaya ışık tutmuş ve bugünkü medeniyetin gelişmesinde öncü olmuşlardır. Bunlardan en tanınmış olan 150’ye yakın âlim hakkında, Şaban Döğen’in (rh) iki cilt halinde hazırlayıp, neşredilen ve büyük bir âlâka toplayan “Müslüman İlim Öncüleri Ansiklopedisi”nde geniş bilgi mevcuttur.
Meselâ; Tıp sahasında; Batı’da hâlâ “Doktorların Sultanı” diye anılan “İbni Sina” (10. Asır); Pastörden 400 sene evvel mikrobu anlatan Ahmed bin Musa (9. Asır); Batı’ya tedavi usûllerini öğreten “Ali bin İsa” (10. Asır); Kimya sahasında; Kimyanın babası büyük dahi ve atomu keşfedip ilk defa atom bombası fikrini ortaya atan “Cabir bin Felah” (9. Asır); Matematik sahasında; Trigonometriye tanjant, kotenjant, sekant ve kosekant bağıntılarını kazandıran meşhur matematikçi “Ebu’l Fidâ” (14. Asır); Cebir ilminin temellerini atan “İbni Tufeyl” (12. Asır); sadece birkaç örnektir. Diğer bütün ilim dallarında da bir çok dahi öncü âlimlerimiz var.
İslâm medeniyetinin yetiştirdiği ve başta Avrupa olmak üzere bütün dünyaya asırlardan beri ışık tutan böyle kıymetli ve güzide âlimlerimizi yok saymak, yeni neslimize öğretmemek, ecdadımıza, tarihe ve ilme en büyük ihanettir!
AVRUPALI ÂLİMLERİN TAKTİRKÂRANE İTİRAFLARI
Bugünkü Batı medeniyetinin temelinde İslâm medeniyetinin büyük katkısı olduğunu, meşhur Batılı âlimler bile taktirle belirtmeye kendilerini mecbur bilmişlerdir. Bu konuda düşüncelerini açıkça belirten bir çok Batılı âlimden sadece şu üçünü örnek verebiliriz:
* CARLAYL: “Müslümanlar bir yüzyıldan daha az bir zamanda bir yandan Gırnata’ ya (Endülüs), diğer koldan Delhi ‘ye (Hindistan) kadar uzanıp, etrafa cesaret, ihtişam ve deha ışıkları saçarak, parıl parıl yanan bir alev halinde gökyüzüne doğru yükselen bir medeniyet kurmuşlardır.”
* ROGER GARAUDY: “Batı geleneği içinde ‘Leonardo da Vinci’ gibi pek az evrensel deha vardır. Halbuki İslâm’da ‘el Kindi’den ‘Razi’ye; ‘el Beyruni’den – İbni Sina’ ya ve daha pek çoklarına kadar uzanan bir deha bölüğü vardır.
* H. BERGSON: “Daha dördüncü asırda İslâm ülkeleri birer ilim ve marifet fuarı, hükümdar saraylarının her taşı inci gibi işlenmiş birer sanat abidesi, birer ilim ve marifet merkezi olarak gözleri kamaştırırken, Avrupa yoğun bir cehalet ve karanlık içindeydi.” (Şaban Döğen, “Müslüman İlim Öncüleri”, s. 4, Yeni Asya Neşriyat, İstanbul – 2004.)
NETİCE-İ KELÂM
Bütün bu gerçeklerin örtbas edilerek, eğitimin politik hesaplara dayandırılması, ülke açısından tarifi imkânsız büyük bir cinayettir!..