Ruhun şâd, makamın Cennet olsun gönül sultanım. Yiğit delikanlım! Değerli dâvâ arkadaşım ve kıymetli ağabeyim,

Zamanın Van Valisi Tahir Paşa Temmuz’da BAŞET’in “buz” tutmasına inanmakta zorlanmıştı, biz ise senin bir bayram sevincinin akabinde Temmuz ayında Hakk’a yürümeni kabullenmekte zorlanıyoruz.

Şakaların, nüktelerin, canlı hitapların, gülmelerin, mimiklerin gök kubbede olduğu gibi hafızalarımızda hep yankılanacak. Anadolu’nun her köşesinde okuduğun dersler, verdiğin seminerler, konferanslar Nur Dâvâsı, Yeni Asya sevdalıları tarafından asla unutulmadı, unutulmayacak.

Konferans salonları senin kendine has usûlünle yaptığın o coşkulu ve ateşin sesine hasret kalacak. Ama hayat devam ediyor ve edecek. Gözün arkada kalmasın, endişelenme, yeni Said’ler seni, bu dâvâyı ve bizi mahzun etmeyecek inşaallah. İstikbalden ümitliyiz.

Cevvaldin.

Nüktedandın.

Pratik zekâlıydın.

Aşk ve şevk adamıydın.

Heyecanlıydın.

Enerjiktin.

Hareketliydin.

Allah vergisi çok farklı bir hitabetin vardı.

Ama ben senin, bütün bunların ötesinde hayatının her anında öne çıkan üç özelliğine hayrandım. Bu üç özelliğin dikkatimi çekmişti. Çeşitli vesilelerle, yeri geldikçe herkese de bunu beyan etmiştim.

Senin bu dikkatimi çeken üç kelimenden biri Hz. Üstad’dı.

Üç sözünden biri Risale-i Nur’du.

Üç cümlenden biri Yeni Asya’ydı.

Bu mukaddes dâvâ uğruna şerefli ve semereli bir ömür yaşadın. Umarım Rabbimden tam “Berat Fermanı”nı da alırsın!

Öne çıkan birçok özelliğinden olan; kararlı bir dâvâ adamı ve sarsılmaz bir Yeni Asyacı olmana dost düşman herkes şahittir.

Gerçek ve sarsılmaz bir demokrat ve hürriyetperverdin.

Mümtaz ve yeri doldurulması zor bir değerli insandın. Şimdi seni içimiz burkularak, gözlerimizde yaş ve gönüllerimizde hüzünle seni bizden daha çok seven Yaratanına, Resulüne (asm), Üstadına, ecdadına ve Nur Ağabeylerine emanet ediyoruz.

Seni ilk olarak 1973 senesinin yaz aylarında yaşadığın Konya’da tanımıştım. O zaman Selçuk Üniversitesi İngilizce Bölümü yaz okulundaydım. Hayatının her devresinde gençlere ve talebelere verdiğin önemi hiç unutmadık, unutmayacağız.

Seninle Anadolu steplerinde çok mekânlarda, değişik sebep ve gerekçelerle, zor şartlarda, çok zamanlarda çeşitli birçok beraberliğimiz oldu. Çok hukukumuz oldu. Birçok seyahat, seminer ve konferansta birlikte olduk. Mübarek belde Barla’da “Aile Risale-i Nur okuma programlarını” birlikte organize edip icra ettik.

Bitmeyen enerjin, çok farklı ve değerli hatıraların, sosyal münasebetlerdeki harika girişkenliğin, çevrendeki her tür insanla kısa zamanda kurduğun irtibat ve bağlantıya hayran olmamak mümkün değildi.

Halk lisanıyla ele avuca sığmayan bir mizaç ve karakterin vardı.

Şimdi sen gerçek sevdiklerine kavuştun. Zahmetten terhis olup ücret diyarına geçtin. Bizi ise oldukça mahzun bıraktın. Ani ölümün gerçekten hem bir şok, hem de bir ibretli dersti.

Geride bıraktığın kederli eşin ablamız ve iki kerimene, değerli ağabeyine, bütün akraba ve dostlarına sabırlar diliyorum.

Dostlarının ve seni sevenlerin başı sağolsun.

Fani beraberliklerin yalancı aldatmalarından kurtulup Hak diyarına vasıl oldun.

Sana olan haklarımı helâl ediyorum.

Fani diyarda yarım kalan dostluğumuz inşaallah hakikî diyarda birlikte devam eder.

Bu dâvâ içerisinde zorlandığım iki ölümden birisi sendin. Ötekisi 1980 yılının Mart ayında vefat eden o zamanın EĞİT-BİR Genel Başkanı merhum Kadir Eren’di. Genç ve dinamik şahsiyetlerin ölümlerine inanmak bizim gibi fanilere zor, ama hayatın gerçeği bu işte! Neylersin?

Muhterem ağabeyim, Cenâb-ı Hak taksiratını affetsin. Ruhun şad, makamın Cennet olsun inşaallah. Yakınlarının ve dostlarının başı sağolsun.

Not: Ehl-i hizmet ve hakiki bir dâvâ adamı olan Bursa’nın kahramanlarından Kasım Ali Güngör Ağabeyin de Hakkın rahmetine kavuştuğunu öğrendim. Merhuma Allah’tan rahmet, ailesi ve dostlarına sabırlar niyaz ediyorum.  N. E.