“Yaz” ayları ve mevsim, insan ömrüne kıyas edince; “olgunluğun, kemalin”, hareketliliğin, canlılığın, enerji ve akıcılığın, meyvedar simgesi olarak telâkki edilir. 

“Yazdan” sonra gelen; “Güz” ayları ve mevsimi ise; mevti, ölümü, firakı, ayrılığı, hüzün ve gamı hatırlatan bir zaman diliminin adıdır. Hemen hemen her gün, hafta, ay hizmet erleri ve vatan hizmeti için görevli genç fidanların ebedî âleme göç etmelerinin canlı şahitliğini yapıyoruz. 

Rabbim makamlarını Cennet etsin. (Amin)  

Bu yıl yaz ayı malûmunuz olduğu üzere “meteorolojik” olarak oldukça sıcak geçti. Ülkemiz açısından bir başka önemli ve hatırı sayılır “sıcaklık” ve karmaşa ise; 15 Temmuz menhus “kalkışma” hareketiydi. Bu garabetin artçı dalgaları derinlemesine hâlâ maalesef devam ediyor. 

Cenâb-ı Hak hayırlısını versin. İnşaallah daha uzun sürmeden bu belâdan kurtuluruz. 

“Güz” mevsimi aynı zamanda bir “geri dönüşün” ifadesidir. Yaratılanların Yaratana geri dönüşü! Kıyamet ve haşrin sabahını hatırlatan bir zaman şeridi ve dilimi. 

Bu yıl üç ayı aşkın bir zamandır Toros Yaylaları’ndaydım. Mütevazı yazlığımızda ailemle birlikte tefekkürü, okuması, müzakeresi olan iyi ve semeradar bir yaz mevsimi geçirdik elhamdülillah. 

Fıtratın tabiattaki, yeşilliği, serinliği, güzelliği, derinliği, sakinliğini doya doya yaşamaya çalıştık. Medeniyet denilen acubenin sokağı, mahalleyi, çevreyi, şehirleri işgal eden menfiliklerden, müstehcenlikten, ses kirliliği, kavga ve gürültüden uzak bir ortamdaydık. Bu bakımdan kafamız sakin, vücudumuz zinde ve kısmen dinlenme imkânı bulduk. Cenâb-ı Hakk’ın -lâyık olmadığımız halde- bizim gibi acizlere ihsan ettiği her türlü dünyevî nimetlerden azamî istifade etmeye gayret ettik. Yenilendik, tazelendik, maddî ve manevî, enerji ve güç toplamaya çalıştık.

İnsanız, şiddetli geçen yazın sıcaklarından sonra Eylül ayı ile birlikte serin ve soğuk hava böyle yüksek irtifalarda bu defa serin ve soğuk havadan aciz nefsin serzenişleri başladı.  Nihayet şehir hayatına tekrar “geri döndük!”  yani sakinlikten kalabalık ve gürültünün içine düştüğümüzü fark ettim. Yol ve göç telâşı yorgunluğundan iki gündür evden dışarı çıkamadım. Fakat sakinlik ve fıtrîlikten “gürültüye” dönüşü şehir hayatının gerçeği olan trafik gürültüsü, sokak ses kirliliği, hiç eksik olmayan “siren” seslerinin ikazları beni bir anda gürültü âleminin içine düştüğümü hatırlattı.

Bütün yolculukların bir sonu vardı. Yaz ve yayla yolculuğu güzün bu gerçeğiyle nihayete ermiş oldu. Bunları bir şikâyet ve dert değil. Allah’ın her türlü nimetlerine şükretmekle vazifeliyiz. İmanın gereği bu! 

 Dünyaya fazla bağlanmadan ve aldanmadan hayatı güzellikleriyle, fıtrî haliyle idrak edip kabullenebilmek mutluluğun ve inancın meyvelerindendir.  

Dünyanın bunca nimetlerine muhatap olan bizlerin bilhassa ülkedeki anormal durum ve gidişatın verdiği ibretli derslere dikkat edip bir “geri ve öze dönüşü” nefislerimizde yaşamamız lâzım diye düşünüyorum.

Uhuvveti, kardeşliği, sabrı, metaneti, samimiliği içine alan bir “öze dönüş” aynı zamanda “Hakk’a” dönüş olması gerekir. Duâ münacaat, okumalar ve Allah’a iltica ile!  

Şehit cenazelerinin hiç kesilmediği, acıların katmerlenerek devam ettiği, mağduriyetlerin arkasının kesilmediği bir kısır döngüden, Allah’a ve hakka hicretten” ve ilticadan başka ne yapabiliriz ki!?

Cenâb-ı Hak; başta bütün idarecilerimiz olmak üzere yetkili etkili bütün sorumlulara ve milletimizin bütün fertlerine, hepimize şuur ve basiret versin ve kendimize öz benlik inanç ve o yüksek ahlâk hasletine bizleri döndürsün inşallah. (Amin!) 

Not: Hizmet erlerinden vefat eden Süleyman Bayşu kardeşime Allah’tan af ve mağfiret, ailesi ve dostlarına sabr-ı cemil niyaz ederim. Makamı Cennet olsun inşallah. (Amin)