Bizi var eden ve insanlık vasfını kazandıran, aslı yüceler yücesi Allah’a dayanan ulvî bir duygu. Bu yönüyle İslâmiyetin mizacı, kalplerin rabıtası...

İsminden ziyade eserleri ile bilinen bir hal.  Onun için tanımından ziyade konuştuğu diliyle anlamak esas. Evet, muhabbetin kendine ait ve onunla var olan özel bir lügati vardır. Bunlar sayı ile de sınırlanamaz. Belki muhabbete ulaştıracak olan her vesile ayrı bir dilidir onun. Başında güven gelir. Muhabbet, güvenle başlar ve güvenle beslenir. Sevilen güvenmediğini hangi şartta olura olsun sev(e)mez. Güven sevginin en önemli, en sade ve en anlaşılır dilidir. 

Saygı, sevginin bir diğer adıdır. Saygının yitirildiği noktada sevgi de kendiliğinden tükenir. Biri diğerine sebep, öbürü diğerine sonuç gibi karşılıklı hayır döngüsüdür saygı ile sevginin beraberliği. Ardından nezaket gelir bu dilin. Muhabbet nezaket ister. Kırıcı tek bir kelime dahi sevgiye yakışmaz. Ardından sevilen takdir ister; hangi şekilde ve hangi üslûpla olursa olsun. Haklı da olsa,  haksız da olsa takdir, doğrudan sevgiye güç katar. Takdir, var olanın kıyısından da olsa dillendirilmesidir. Zira her varlıkta güzel bir tarafı elbette olacaktır. Takdir de gizlenmiş olan bu tarafı gün yüzüne çıkarmak olsa gerektir. Ve maşuka hiç esirgenmeyecek kadar. Sevgi, büyük küçük her şeyde birlikte olmayı gerektirir. 

Bu birlikteliğin bir diğer adı paylaşımdır. Paylaşım da sevginin en etkin dili olsa gerek. Paylaşım, her işin mümkün olduğunca birlikte görülmesi anlamındaki beraberliklerdir. Kur’ân’da, Cennet ehlinin karşılıklı oturup konuşuyor olmasını nazara vermesinde gizli ince sır bundan olsa gerek. İçi dolu, dopdolu göz teması sevginin vazgeçilmez beslenme kaynağı, en evrensel dili olsa gerek. Belki de saatlerce konuşmaya bedel tesiri vardır. Sevgi(li)sine güvenen de göz temasından kaçınmaz. 

Muhabbetin bir diğer etkili dili de hediyeleşmek olsa gerek. Hediye, kişiyi önemsemek anlamına gelir. Onun içindir ki Efendiler Efendisi, (asm) hediyeleşmeyi karşılıklı sev(iş)menin tabiri caizse eşiği olarak tanımlamıştır. 

Muhabbetin olmazsa olmaz bir diğer dili de hizmet etmektir. Hizmet görme, ihtiyaç duymasa da sevilenin kesinlikle hoşuna gidecektir. Zira hizmet önemsemenin bir diğer ifadesidir. Muhabbet, öncelikle manevî ve ardından da fizikî temas ister. Manevi temas, kalpten gelen dokunuştur. Hakikati yoksa fizikî temasın tesiri de deniz köpüğü gibi gelip geçici olur.