Zamanı gelmeyince çıkmaz ortaya, uygun ortam oluşmayınca gizli kalır ama içerlerde bir yerlerde hep saklanır, fırsat kollar çıkmak için. “Ben buradayım” diye de bağırmaz, öyle bir tezahür eder ki bir çift ferasetli göz dışında gören olmaz.

Tahakküm böyle bir duygudur işte. Çeşit çeşit elbise giyer, kendini serivermez ortaya, menfi ne kadar duygu varsa peşi sıra sürükler. Adı üstünde “hükmetme” duygusudur bu. Kendinden olmayanı, kendi gibi düşünmeyeni hazmedemez, anlayamaz. Gözleri kör, kulakları sağır eder bu duygu. İçeriyi ateşe verir. Adaveti, kini, nefreti, garazı alevlendirir. Bir kargaşa oluşur içeride. Diller dikenleşir, lafızlar can yakmaya başlar. Kalp muhabbeti yitirir. “Benden olan” ve “benden olmayan” vardır artık sadece. Hükmetmeye başlar, benden olmayanı eğip bükmeye, onu hizaya getirmeye, boyun eğdirmeye meyleder. Zulüm başlar. Zulmün alev aldığı yerde hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Adalet o menzilleri terk eder. Adaletin olmadığı yerde “güçlü olan” kazanır ve böylece zulüm her tarafa yayılır. İnsanlar artık ya zalimdir ya mazlum. Mazlum olan, fırsatını buldukça zalime dönüşür. Hayat-ı içtimaiye felç olur. Hoşgörü, tahammül, muhabbet, şefkat, merhamet yiter gider. Kim toplumdan bu duyguları söküp atıyorsa, bilin ki o, dine en büyük zararı verendir. Bu dinin temelleri muhabbetle, merhametle, kardeşlikle, uhuvvetle atılmıştır. Bu duyguları kim içinizden “çalıp çırpıyorsa” odur esas düşmanınız. Bu duygular olmazsa yavaş yavaş zalime dönüşür insan, dilinde Allah zikri, aklında Allah fikri ile hem de…

İnsanın siyasi duruşu ve tercihleri de içindeki duyguların bir izdüşümüdür. Tahammülsüz, hazımsız, hoşgörüsüz bir iç âlemin tahakküme müptela bir “reis”in peşine takılıp gitmesi bir tesadüf müdür? Bizzat kişinin kendi içindeki despot tarafın yeri ve zamanı gelince ayna misal ortaya dökülüvermesi değil de nedir bu?

Seçeceğiniz lider sizin iç duruşunuzdur. “Karizmatik lider” algınız dahi iç dünyanızda neyi “karizma” olarak algıladığınızın göstergesidir. “Güç”lü lider fikriniz gücü ne olarak gördüğünüzün yansımasıdır.

Zehirli, kutuplaştırıcı, ötekileştirici bir dil ve üsluptan zevk alıyorsanız içinizdeki muhabbet menzillerini bir yoklayın derim. Çünkü adavet söylemleri kişiyi de bitirir, devleti de…