"Ümitvar olunuz, şu istikbal inkılâbı içinde en yüksek gür sada İslâm'ın sadası olacaktır."

Piyasalar

Okulumu geri verin

Nurten Keskin
30 Eylül 2018, Pazar
Bu yazı öğrenci sayısı yetersiz diye kapanan köy okulları için bir ağıttır. Yazılma sebebi; mevcudu kırk olmayıp otuz sekiz olduğu için kapatılan bir köy okulu haberidir.

Çoluk, çocuk, genç, ihtiyar okullarının önüne dizilmişler devlet büyüklerinden bir büyüklük yapıp okullarının kapatılmamasını istiyorlar. Hatta bir hanımefendi her hafta ücretsiz okulu temizlemeyi bile vaad ediyor. Seslerine kulak verip cevap veren oldu mu bilmiyorum.

Ben bir öğretmen olarak köy okullarının kapatılmasına her zaman karşı olmuşumdur. Sabah erkenden soğukta, karda, yağmurda yollara düşen küçücük çocukların durumu beni hep üzmüştür. Birinci, ikinci, üçüncü sınıf öğrencileri, ana kuzuları sabahın karanlığında yollara düştüler. Gittikleri okullarda taşımalı diye itilip kakıldılar. Acil durumlarda aileleri başuçlarında olmadı. Çoğunun anne babası bayram törenlerinde yavrularını izlemeye bile gelemedi. Öğle tatillerinde arkadaşları analarının sıcak kucağına koşup, sevgiyle hazırlanan sofralarda karınlarını doyururken onlar taşımalılara gelen yemeklerle yetinmek zorunda kaldılar.

Neticede ne gittikleri okul onları benimsedi, ne de onlar okullarını kabullendiler.

Ben de bir köy çocuğuydum. Beş sınıfın bir arada okuduğu bir sınıfım, çok sevdiğim bir öğretmenim vardı. Kitap okumanın güzelliğini öğretmenimin kitaplarını okuyarak öğrendim. Hâlâ her gördüğüm yazılı kâğıdı alıp okuma huyum ondandır.

Yaz tatilinde köyüme gittiğimde okulumu gördüm. Öğrencisiz, öğretmensiz-önceden tadilat gördüğü halde-kimsesizlikten sıvaları dökülmüş. Cıvıl cıvıl çocuk sesleriyle dolu bahçesi bomboş. Okul kapandığı için aileler çocukları taşımalı olmasın diyerek okul olan yerlere göç etmişler. Bu yüzden okulun yanında evler de harabeye dönmüş.

Yıkılmış evleri, tenha sokakları, kurumuş bahçeleri içim acıyarak seyrettim. Adeta köyümün can damarları kurumuş. Kimsesizliğe terk edilmiş. Yüce bir ölünün arkasından ağlar gibi yas tuttum. Benim köyüm ölmüş!

Bir köyde okul çok şey demektir. Sadece çocukları eğitmez, Köylüye de ilim irfan götürür. Öğretmen, insanların başı sıkıştığında akıl danıştığı, kavgalıları barıştıran, hayır işlerinde öne düşen insandır. Bir köyden okulu, öğretmeni alırsanız köylüyü, çocukları da alırsınız.

Onun için en azından mevcudu biraz göz ardı ederek- zaten okullar da hazır-ilk üç sene bu yavrular köylerinde okusun. Analarından ayırmayın bu kuzuları. Okul bahçeleri şenlensin. Zil sesleri yeniden duyulsun. İstiklâl Marşları yeniden gök kubbeyi çınlatsın. Okullar da köyler de hayat bulsun.

Okunma Sayısı: 1866
YASAL UYARI: Sitemizde yayınlanan haber ve yazıların tüm hakları Yeni Asya Gazetesi'ne aittir. Hiçbir haber veya yazının tamamı, kaynak gösterilse dahi özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan haber veya yazının bir bölümü, alıntılanan haber veya yazıya aktif link verilerek kullanılabilir.

Yorumlar

(*)

(*)

(*)

Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan ve tamamı büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır. İstendiğinde yasal kurumlara verilebilmesi için IP adresiniz kaydedilmektedir.
    (*)

    Namaz Vakitleri

    • İmsak

    • Güneş

    • Öğle

    • İkindi

    • Akşam

    • Yatsı