İşte, böyle bir anda doğmuştu; ‘’lahana yaprağı kadar da olsa bir gazete çıkarmalıyız’’ fikri.

Bu mazlûm milletin, değer yargılarının üzerine kara bir bulut gibi çöken istibdat devri, ne yazık ki attığı iftiralarla, yaydığı menfi propagandalarla amansız bir düşmanlık sergiliyordu. Bu durumu fırsat bilen bir kısım yöneticiler milletin değer yargılarına saldırarak hedeflerine ulaşmak için her yolu deniyorlardı.

Bu duruma bir dur demek gerekiyordu. Hak ve hukukun tamamen ayaklar altına alındığı, masum insanlara yapılan iftiralara cevap verecek bir ümit ışığına ihtiyaç vardı. Kararan gecelere bir lamba, bir ses olacak cesur bir yürek gerekiyordu.

İşte bu sıkıntıların gölgesi altında doğmuştu İttihad gazetesi. Mazlûmların sesini kamu oyuna duyurmak, onların haksız yere suçlanmalarını kör gözlere göstermeyi kendine şiar edinmiş bir dinamizmle yayın hayatına başlamıştı.

Kısa zamanda ilgi odağı olmuştu İttihad gazetesi.

İttihad gazatesi haftada bir gün de olsa, yapılan yanlışlıklara cevap veriyordu. Korkunun dağlara taşlara sinmesi hasebiyle böyle bir gazetenin ortaya çıkıp Anadolu’nun sesi olması şarttı. İttihad’ın yükselen sesi mazlûmun, mağdurun nefesi olunca kısa zamanda ismi dillerden dillere dolaşarak Anadolu’yu bir baştan bir başa sarıverdi..

Hadiseler, o kadar hızlı cereyan etmekteydi. Yapılan haksızlıklara, atılan mesnetsiz iftiralara anında cevap verilmeyince olaylar örtbas edilerek mazlûmların hak ve hukuku zayi olup gitmekteydi.

İttihad gazetesinin attığı manşetler, işlediği konular, mağdurların adeta sesi nefesi olmuştu. Zalimlerin korkulu rüyası, mazlûmların ise ümit kapısı olacak yeni gür bir sese ihtiyaç vardı.

‘’Kimin himmeti milleti ise, o tek başına bir millettir’’ düsturunu kendine şiar edinenler, yaptıkları ‘’ortak akıl’’ ‘’istişaresiyle’’ İttihad’ın artık günlük bir gazete olarak çıkmasına karar verirler.

Bu karar, çöllerin suya kavuşmasını sağlayacak bir karadır. Artık küçük derelerin İttihad ederek oluşturduğu denizlerin, yepyeni bir mecrayla okyanuslara karışmasının zamanı gelmişti.

Bu sevdayla, İstanbul ufuklarından doğup adını Yeni Asya olarak âlemi efkâra duyuran bu gazete, kısa zamanda kalpleri ve gönülleri aydınlatıp ısıtmaya başladı.

Bu gazete; gayesinin ‘’Asya’nın bahtının miftahı, meşveret ve şûrâ’’ olduğunu haykırdı bütün cihana…

Bismillah ile başladığı yayın bu güne kadar devam etti, hamdolsun. 1970’in soğuk bir Şubat gününde, İttihad’dan bayrağı devralan Yeni Asya kalpleri ısındırmış, ittihad bayrağını daha da ileriye götürmüştür.

Yeni Asya, dünden bu güne her daim ulaştığı gönüllerde tatlı bir mutluluk esintisini bırakmasıyla yayınına devam ediyor. Dün olduğu gibi bu günde mazlûmların sesi, mağdurların nefesi olmaya devam ediyor.

Yolun açık, bahtın açık olsun Yeni Asya. 

Rabbim bu son kaleyi kıyamete kadar muhafaza etsin, amin.