“Yeni Asya” okuyucuları hatırlayacaklardır; gazetemizin 27 Ekim 2017 tarihli nüshasının “dünya” sayfasının manşetinde ABD eski Başkanı Barack Obama’nın bir miting konuşmasıyla ilgili haber vardı. Kendi ülkesi hakkında konuşan Obama aslında dünyanın geri kalanında da geçerli olabilecek mühim bir mesaj veriyordu: 

“Bir seçimi insanları bölerek kazanırsanız o insanları yönetemezsiniz, bölerek başlarsanız daha sonra birleştiremezsiniz… Siyasetimiz, değerlerimizi yansıtmak yerine toplumu zehirler hâle geldi. İnsanları bir şeyleri birlikte yapmaya çalışmak yerine ayırmaya, farklı düşünenleri şeytanlaştırmaya başladık!”

Tabiî bu haberi okuyunca acı acı gülmüştük; çünkü Obama’nın yorumu—ta’bir caizse—“Müslüman düşmanı” Trump’ın ABD’si gibi Türkiye için de “cuk” oturuyordu!

KEM SÖZ, SAHİBİNE AİTTİR

Evet, fevkalâde düşündürücü bir gelişme ki bazı dünya ülkeleri cerbezevarî mesajlarla iktidara gelen “aşırı sağ” (milliyetçi) siyasetlere sahne oluyor. Listeye Türkiye de eklenebilir; zira kendisini devletin yerine koyan Siyasal İslâmcıların bozuk takımı, epey bir zamandır “dövletçi” mesajlar vermekte. Politika sahnesine çıkarken kendisini “muhafazakâr demok- rat” diye vasfetse de zamanla menfaati icabı “aşırı sağ”a kayan bu zihniyetin 16 yıllık iktidarının sonunda bu da oldu: Toplum “bendensin” veya “onlardansın” diye ayrıştırıldı! Bunda elbette hâkim mevkideki bu siyasî anlayışın büyük rolü var…

Evet, “kerameti kendinden menkul” iktidar partisi gerilim/tahrik siyasetinden beslenmek suretiyle siyasî rakiplerini, dolayısıyla da toplumun en az yarısını “işbirlikçi, terörist, vatan haini, gayrimillî, münafık” şeklindeki yaftalamakta. Her “sandık”ta dost-düşman ölçülerini güncelleyip radikal söylemlerinin dozunu arttırıyor ve rakiplerini “şeytan” gibi göstererek taraftarlarını militanlaştırıyor. Ve son tahlilde “paranoya” hâlini alan görüntüsüyle kronik bir vak’aya dönüşmüş bulunuyor…

ÇEKİRGE ÜÇÜNCÜDE YAKALANIR!

“Tek başına iktidar” imkânını 7 Haziran (2015) seçimlerinde baştan sonuçsuz “istikşafî” koalisyon görüşmeleriyle, 16 Nisan (2017) referandumunda da YSK’nın mühürsüz zarflarıyla kurtaranlar, iktidardan gitmeyeceklerini, hattâ iktidarı paylaşmayacaklarını cümle âleme göstermişlerdi.

Son hamlesini “İyi Parti’yi seçime sokmama” kumpası üstüne kuran “tek adam”cılar, bu sefer fena hâlde “suçüstü” yakalandılar. İki defa kaybetmelerine rağmen çekirge misali zıplayanlar son sıçrayışta yakayı ele verirken, sürekli “mağduriyet”i oynayıp “din” dâhil her şeyi istismar etmeleriyle aslında “aldanan değil, aldatan” olduklarını tescillettirdiler…

TRUMP VE YAHUDİ DOSTU

O hâlde, ülkesinde “fevkalâde iyi bir hatip” olarak bilinen Obama’nın söylediklerini “mefhum-u muhalif” ölçüsüyle ele alacak olursak, “Eyy siyasîler! Toplumu yönetmek isterseniz birleştiriniz.” diye söyleme gereğini duyabiliriz!

Seçmenlere de deriz ki: “Eyy vatandaşlar! Yanlışa değil doğruya, saltanat meftunlarına değil demokrat güçlere destek veriniz. Yoksa maazallah içeride sosyal barış, dışarıda da—Irak ve Suriye örneklerinde görüldüğü üzere—komşumuz İran tehlikede demektir! Bizden söylemesi…”

Ve “Neden?” diye soracaklara cevabımız: “Keyfî OHAL’le ma’sumları zindanlarda süründüren, liderini zirvelere taşımış ‘metal yorgunu’ partidaşlarına bile ‘robot’ muamelesi yapan, AB’ye ‘cukka’sı için razıymış görüntüsü veren ‘Trump ve Yahudi dostu’ süper (!) siyaset anlayışından ülkemiz gibi âlem-i İslâm dahi zarardîde olur. Bu da böyle biline…”