Hemen belirtelim ki gazetemiz “Yeni Asya”nın tarih yazarı M. Latif Salihoğlu’nun “Günün Tarihi” isimli “alt köşe”si özetle “dış dünya”ya baktığı cihetle İngiliz ve Yahudi, “iç âlem” itibarıyla da Kemalizm ve “siyasal/cı İslâm” hassasiyetlerini haiz—biz “başlık”ta sadece ilk ciheti yansıtmayı tercih ettik...
Şahsen belirtmekte lüzum addediyoruz: Bu fakir bilhassa “yakın tarih”imizi ilkin 80’li yıllardaki “Yeni Nesil Gazetesi” mamûlü meşhur “Yakın Tarih Ansiklopedisi”nden, bilâhare de tarih yazarımız M. Latif Salihoğlu’nun mevzuyla ilgili yazılarından öğrenmiştir, öğrenmeyi de sürdürüyor!
Meselâ, Salihoğlu’nun nevzuhur “siyasal İslâmcı ve de Kemalist” AKP’nin (“yeşil Kemalist!”) menşeiyle [Millet Partisi (MP), 1948] ilgili tahşidatı bizim açımızdan “unutulmazlar” arasında. Yazarımızın defaatle yaptığı vurgulardan anlıyoruz ki AKP’nin yanıltma çabalarına rağmen “demokratlık”la, Ahrarlar/Demokratlarla zerre kadar alâkası yok.
Şahsen sırf bu öğretici çabasından ötürü bile zât-ı muhtereme medyun-u şükranız! Hakeza Kemalizmle ilgili bilgilendirici çalışmaları sebebiyle...
Yazarın 2017 yılı yazılarında “dış cihet” itibarıyla “İngiliz ve Yahudi” hassasiyeti fark edilmeyecek gibi değil. Özellikle “Ah şu sömürgeci Britanya’nın sinsi mi sinsi ‘İngiliz siyaseti!’” serzenişini muhtevî “Önce işgal, ardından peşkeş” başlıklı (29.09.2017) ve “sığınmacı Yahudilerin Osmanlı’yı bitirdiği”ne (31.07.2017) dair yazıları müthiş!
HİLECİLER VE HAİNLER!
İlk yazıda geçtiği gibi, “İngiliz siyaseti”nin yol açtığı kıyımlardan birkaçı şöyle ki—başta Hicaz olmak üzere—Osmanlı’dan “bir şekilde” kopardığı Kıbrıs’ı Rumlara, Filistin’i de Yahudilere peşkeş çekmiş, Musul ve Kerkük’ü “manda” statüsüyle kendine bağlamış!
Ve ikinci yazıdan çarpıcı bir paragraf: “Ne gariptir ki asırlarca Osmanlı’nın altını oyarak Yeniçeri askerlerini isyana teşvik eden, darbeler yaptıran, sultan ve sadrazamlarını katlettiren, hilâfeti kaldırtan ve sonunda Osmanoğullarını devirip hanedan mensuplarını hudut haricine çıkartan, yine aynı o sığınmacı Yahudilerin (Dönme-Sabetaycı) torunları oldu...”
VE KÜÇÜK NOTLARIMIZ...
İşbu yazı için “Günün Tarihi”nin 2017 yılı performansından kimi istatistikler de çıkardık!
İşte, onlar:
* Malûm klişe altında yazılan yazıların yekûnu 121’e bağlı; hakeza klişesiz birkaç yazı da var. Bu demek oluyor ki yazarımız, yılın üçte birine denk gelen (yazmadığı, yani izinli olduğu günler hesaba katıldığında ise yılın yarısına mukabil) “tarih” yazıları kaleme almış.
Mevzuubahis yazıların uzunluğu ise yaklaşık 200 A4 sayfaya ulaşıyor. Bu, aşağı-yukarı “ortalama” iki adet kitap demek!
* Yazıların ekseriyeti yazarımızın ta’biriyle “ahirzaman tarihi” aralığına (1700’lü yıllar ve ötesi), onların da kısmı a’zamı 1730-1960 yılları arasındaki 230 senelik devreye hasredilmiş—103 yazı! Dolayısıyla tarih yazarımız—“Ahirzaman Tarihi” isimli beş kitaplık serisinde olduğu üzere—“ahirzaman tarihçisi” olduğunu bîhakkın gösteriyor.
* 121 adet yazıdan sadece 10 tanesinde “aynı güne denk gelen iki veya üç tarihî hadise” işlenmiş; gerisi hep müstakil mevzulardan meydana geliyor.
* Ve yalnızca iki konu—epey uzun olduğu için—ikişer güne bölünmüş: Ali Fuat Cebesoy ve Şükrü Kaya’yı anlatan “Kahraman dışlandı; Mason baş tacı edildi” (başlıktaki sıfatların kimlere ait olduğunu ayırt edebilirsiniz) ve “Cesur yürek: Cemil Meriç” başlıklı yazılar...
Hâsıl-ı kelâm, Latif Bey’in daha kitaplaş(tır)ması gereken kıymetli yazıları var!