İlgi alanımız “neşriyatımız” olduğundan, medya grubumuzun sair grupların maddî manevî şartlarıyla ters orantılı olarak fevkalâde güzel yayınlar ürettiğini yakînen bilmekteyiz—ve tabiî ki sizler de bilmektesiniz!
Grubumuzun bütün üniteleri birbirinden çalışkan ve her bir ünite üstün bir gayretle dolu dolu ürünler çıkartıyorlar. Meselâ her gün—çok sınırlı/dar bir kadroyla— gazete çıkarmak zorunda olan “Yeni Asya yazıişleri ekibi” ile her ay dolu dolu dergiler üreten—üstelik “birkaç kişi”den oluşan—“Bizim Aile,” “Can Kardeş” ve “Genç Yorum” ekipleri bizim nazarımızda fevkalâde başarılı editoryal ekipler…
Fakat biz şimdi bu yazımızda “Can Kardeş” ekibini konu/k etmek istiyoruz. Sebebine gelince…
Mevzuubahis ekip,” aylık “çocuk” dergisinin yanı sıra gazetemizde de haftada üç defa olmak üzere ayda toplam 12 sayı “çocuk” sayfası hazırlamakta; ki doğrusu bu performans bizim açımızdan fark edilmeyecek gibi değil! Bilvesile kendilerini tebrik etmek istiyoruz!
İşte, “Yeni Asya Medya”nın incilerinden bir inci, yani “Can Kardeş”in editoryal ekibini muvaffak kılan “sır”lar:
ÇOCUKLARIN “CAN KARDEޔ݅
Geçenlerde bir yazımızda “Can Kardeş”in muhtevasına şöyle bir temas etmiştik; şimdi de “yayın süreci”ni dilimiz döndüğünce anlatalım…
Aylık da olsa bir dergiyi neşre hazırlamak hiç kolay bir iş değil. Sürekli kendini geliştirmek için kafa yoran, üstelik “dünya kadar” köşesi olan bir dergide bu köşelerin ta’kibini yaparak dergiyi tamamlayıp zamanında baskıya vermek hakikaten zor bir iş!
Düşününüz: Yayın ekibi olarak, zamanla yarışırcasına kendi mes’uliyetinizdeki köşeleri hazırlamanın yanı sıra sair köşeleri hazırlayan—ki genelde dışarıdan katkıda bulunan yazarından çizerine—geniş bir çevreyle, içeride de mizanpaj ve renklendirme gibi teknik ekiple mütemadiyen irtibat hâlindesiniz. Yani stres üzerine stres… Küçük, fakat mühim detaylar üzerine kurulu “sistem”deki küçük bir aksaklık derginin basım ve yayımını birkaç gün, belki bir hafta geciktirebilir ki bu durum sonraki “dağıtım, ilân/tanıtım vb.” gibi safhaları da kesinlikle etkiler. Ennihayetinde bu gecikme, dört gözle dergisinin yolunu gözleyen okuyucuya kadar uzanır… Elbette “durmuş oturmuş” bir kadro olunca aksaklıklar asgariye iner, problemler en sür’atli şekilde çözüme kavuşturulur ve “mutlu son”a ulaşılır!
VE PIR PIR ATAN “ÇOCUK KALBİ!”
Başta da belirttiğimiz gibi, ait olduğu renkli sayfa müsait oldukça haftada en az üç gün neşredilen “çocuk” sayfasını da “Can Kardeş ekibi” yayına hazırlamakta.
“Çocuk Kalbi” isimli hususî bir klişeye de sahip olan bu sayfada—bildiğiniz üzere—çok sayıda köşe ile en az dört-beş çizgi bant yer alıyor.
Şahsen gazetedeki en sevdiğimiz sayfalardan olagelen “çocuk” sayfasını ilk gördüğümüz dakikalarda ta’bir caizse bir çırpıda “yutuveriyoruz!” Bilhassa—bir okuyucu olarak hep mühimsediğimiz—çizgi bantların varlığı bizi fevkalâde mutlu etmekte. Hem tebessüm ettiren hem de düşündüren çizgi bantları—alfabetik sırayla—Ahmet Çakıl, Demirhan Kadıoğlu, Hakan Durak ve Orhan Doğan gibi ustalar hazırlıyor.
Bir vecizeye yer veren “Günün Sözü,” samimî duâların edildiği “Minik Eller Duâya,” “Günün Yazısı,” birkaç soruluk “Mini Test,” “Tekerlemeli Bilmeceler” gibi sâbit köşelerin olduğu sayfada ayrıca başta “Meraklı Tahta” olmak üzere çeşitli bulmacalar (“fark,” “geometrik,” “gölge,” “lâbirent,” “nokta”) bulunuyor. Yani çocuklar eğlenirken gelişiyorlar…
Kısacası, haftada aralıklarla üç gün okuyucu karşısına “dolu dolu” çıkabilmek de ayrı bir meziyet ve “Can Kardeş ekibi” bunu da başarıyor. Maşallah!..