O yıllarda, onların her birisi kahramanca hizmet etmiş arkadaşlarımızdı. Hüseyin Özdemir, Ahmed Yakut, Mehmed Kağan, Ruhi Yavuz, Ömer Yavuzyiğitoğlu, Ahmed Fıçıcı, rahmetli İbrahim Özbey, Aziz Özbey ve daha isimleri şu anda aklıma gelmeyen kahramanlarla birlikte çok faaliyetlerde bulunmuşlardı.

Tabiî o zamanlar biz Ankara’da olduğumuzdan, yakinen tanışmıyorduk. Belki bir-iki defa çeşitli faaliyetlerde görüşmüştük. Ama 1985 senesinde tayinen Balıkesir’e gittiğimde tanıştık, kaynaştık. Hatta, ben Balıkesir’e giderken rahmetli Hasan Aktunç Ağabey’in damadı olan eski milletvekillerimizden Receb Özel Ağabeyimiz, bizi Ankara garından uğurlamış ve Balıkesir’in o zamanki hizmetlerde biraz tekâsül ettiğini, hizmetlerin  orada bulunan yaşlı ağabeylerimizin üzerine kaldığını, Sedat’ın da orada olduğunu anlatarak, bizim oraya gitmemizin çok iyi olduğunu ifade edip, bazı şeyleri söylemişti.

Biz Balıkesir’e gidince, ilk önce büroya gidip, rahmetli Hasan Aktunç Ağabeyle irtibata geçtik. O da aynı Receb Ağabey gibi biraz Balıkesir’in durumunu anlattı. Sedat’ın da orada olduğunu, onunla konuşup, biraz faaliyetlere hız vermemizi söylemişti. 

Tabiî biz hemen kolları sıvayarak işe başladık. Sedat kardeşin avukatlık yazıhanesine gittik. Gıyaben birbirimizi iyi tanıdığımızdan, hemen kucaklaşıp halleştik. Yaşlarımız da yakındı, akrandık. Artık ona durumu anlatıp, hizmetlerimize beraber koşmamız gerektiğini anlattım. “Tamam, sen nasıl yaparsan yanındayım” dedi. Koştuk, koşturduk. Bazen işlerinin yoğunluğundan, bazen de arızî bazı sebeblerden biraz gevşek olsa da, sohbetlere, hizmetlere devam ediyordu. Bazen çıkışırdım, “Sedat bak gevşek davranma” diye, şakalaşır, gülüşürdük. Bazen, Balıkesir’in damadı olan, yine eski milletvekillerimizden Nureddin Tokdemir Ağabeyin de Balıkesir’e geldiği zamanlarda bir araya gelir sohbet ederdik.

1989 sonlarında ben Bursa’ya tayin olmuştum. Bursa, Balıkesir’e hem yakın, hem de bölgenin en büyük vilayeti olduğundan, yine çeşitli vesilelerle görüşürdük. Bazen onlar gelir, bazen de biz giderdik. Zaten Balıkesir ile alâkalı bir iş olduğundan oraya gidenlerin başında yer almaya çalışırdık. Geçtiğimiz yıllarda Bursa’ya yerleşen Ahmed Yakut Ağabey’le beraber, bazı arkadaşları da yanımıza alarak, birkaç defa gidip geldik. Yeni bir hizmet mekânı olan Kepsut ilçesine bir seferinde gideceğimiz zaman, bizi Balıkesir dışında bir tesiste karşılayıp, yemek yedirdi ve beraberce sohbete iştirak edip, orada hatıra resimleri çekilmiştik. Bir takım rahatsızlıkları vardı. Fakat bir müddet önce geçirdiği beyin kanamasından dolayı biraz felç durumu olmuş, gözleri de çok iyi görmüyordu.

En son, geçtiğimiz yaz ayında bir iş için Bursa’dan Ayvalık’a gittiğimiz arkadaşımla giderken yolda aradım, ziyaret edelim diye, hastanede olduğunu söyledi. Dönüşte hastaneye gidip ziyaret etmiştik. Orada yengemiz bir şey anlattı, çok duygulandık. Gözleri de iyi görmemesine rağmen, her sabah namazını evlerine yakın camilerde kılıyormuş. Burada da bir sabah kendi kendine kalkıp camiye namaz için gitmiş. Ziyaretten sonra bize kendilerinin Balıkesir’de çıkardıkları bir dergi vermişti. Bazen, şiir ve makaleler yazıyordu. Hastaneden yanından ayrılarak, Bursa’ya dönüşümüz, aynı zamanda onunla son görüşmemiz olmuştu. Birkaç defa da telefonla görüştük. Fakat, vefat haberini alınca çok üzüldük.

Sedat kardeşim, Allah sana rahmet eylesin, taksiratını, günahlarını affetsin. Makamın cennet olsun İnşâallah! Ailesine ve camiamıza baş sağlığı dilerim.