Avrupa’dan selâmlar sevgili okurlar. Böyle bir giriş yaptığım için entelijansiyamızı yeterince yükselttiğimi ve hatta ismini anmak istemediğim bazı muhalefet mihraklarının bütün engellemelerine rağmen uzaya dahi çıkacağımızı düşünüyorum dolayısıyla bu yazı burada biter... mi?
Bitmez tabiî ki. Ben burada gözlem, araştırma, soruşturma, deney ve çalışmalar yapıyorum yüzyıllardır. Ne için? Devletimizin bekası ve gönüller kazanmak için. Zaten ne demişler? Geldi bahar ayları gevşer gönül yayları! Hatta şey de demişler, iki gönül bir olunca samanlık seyran olur. Sanırım milletçe sahip olduğumuz samanlıkların birtakım gönüllere seyran parkı olması da buradan geliyordur? Hazır yeri gelmişken, Çekya’da tamamen yıkılıp aslına uygun bir şekilde yeniden inşa edilmeye çok elverişli tarihî mekânlar tesbit ettim, hepsini not alıyorum.
İRİ VE DİRİ OLMUŞ VAZİYETTEYİZ
Bir diğer gözlem ve araştırma konum ise Avrupa’daki nüfus yoğunluğu üzerine. Şimdi benim oturduğum şehir 4,758 km²’lik bir alana yayılmış ve nüfusu da 561,119 kiși olup içerisinde hiç Suriyeli barındırmamaktadır. Ama şimdi bir de İstanbul’a bakıyoruz vikipediden, (malûm burada erişim engellenmemiş, ama bu da bir başka araştırmamın konusu, Avrupa’daki bu denetimsizlikler hep not ediliyor) 5.461 km2’lik bir alanda 15,067,724 (kayıtlara geçen) kişi bir olmuş, iri olmuş, diri olmuş durumdayız. Neredeyse 27 kat daha az kişi yaşıyor şu an bu şehirde. İsraf değil de nedir ey ahali! Bu gidişe kim dur diyecek? Elbette Başganınız Çedile Hanım... Öncelikli planım Çekya’nın kapılarını Türklere açmak. Zaten zamanında dedelerim Viyana’nın kapılarını az zorlamamıştı. Başta Kanunî Sultan Süleyman, ardından 4. Murad ve nihayet Avrupa’yı fethetmek bana nasip oldu.
GENERATIONGAP
Dikkatimi çeken bir mesele, Çekya’da bir generationgap yaşanıyor olması. Herkes ya çok yaşlı ya da bebek. Tek başıma burada nüfus yaş ortalamasını ortalama bir düzeye çekiyorum. Bu bebeklerin bir an önce büyüyüp genç nüfusu oluşturması gerekiyor. Şu anda bebek nüfuslar çünkü. Ama gördüğüm kadarıyla pek sağlıklı bir gelişim sergileyemeyecekler. Biniyoruz otobüse, hoop herkes ayakta. Ne yaşlılar homurdanarak yer istiyor, ne gençler kulaklık takıp uyuyor numarası yapıyor. Bomboş koltuklar öyle gidiyoruz. E şimdi ne olacak ama? Bu çocuklar mücadeleyi öğrenemeyecekler. Strateji geliştirmek konusunda Türk gencinin gerisinde kalacaklar. Gelelim çocuklara. Hepsi sokaklarda. Bir bakıyorum evcil hayvanlarını gezdiriyorlar, bir bakıyorum parklarda bahçelerde oynuyorlar. Hayır bir de oynamayı bilseler gam yemeyeceğim ne bağırış, ne çağırış sessiz sessiz kaydıraktan kayıyorlar cin gibi.
SAKSIYA DA KOYSAN BÜYÜR
Eeeey anneler, siz aklınızı peynir ekmekle mi yediniz? Çocuk bu kadar hür bırakılır mı? Al koy evine, ver eline tabletini bilgisayarını otursun izlesin. Artık sen de o sırada evini toparlarsın, yemeğini ocağa koyarsın, baktın işlerin bitti pişirirsin keyif kahveni, çağırırsın komşularını muhabbet edersiniz. Çocuk zaten saksıya da koysan büyüyecek yani tabiatı böyle. Yemeğini suyunu verirsin o tablete dalmışken, sesini de çıkartmaz. Büyüyüp serpilince de ot gibi gençler oluverirler. Tabi bir takım sosyal medya tehlikelerini atlatabilecek kadar güçlülerse... Amaaan Allah evlâdın da hayırlısını versin, çok görüyoruz büyütüyorsun, okutuyorsun, evlendiriyorsun gidiyorlar kayınpederlerinin dizinin dibinde... Düşman başına komşucum!
ÇEDİLE HANIM