Müteaddit defalar söylediğim ve yeri geldikçe tekrar ettiğim bir husus var ki, bundan çok müteessirim. Evet, tahmin ettiğiniz gibi: Kültür ve sanat alanında maalesef istediğimiz noktaya gelemedik. Bunu aşmak için elimizden geleni yapmıyor değiliz. Sinema ile ilgili bir kanun çıkardık. Ne var kanunda? Bir kere, sinema biletlerinde mısır olayını çözdük. Artık sinema salonları bilet fiyatının içerisine mısırı-kısırı, ejderi-sumutiyi falan gizleyip parasını alamayacaklar. Bir de şu var tabiî, mevsimi gelmeden bilet almaya kalkarsanız pahalıya gelir, onu da söyleyeyim. Her şey, zamanında güzeldir.

Bir tane de kurul oluşturuyoruz, filmleri sınıflandırmak ve seyredilebilir olup olmadığını anlamak için. Her gelişmeye karşı olan malûm zihniyet, bu kurula da itiraz ediyormuş. Neymiş efendim, sansür kurulu olacakmış bu... Yahu, bir kere, bütün filmleri seyretme zahmetine katlanacaklar ki, sefasını sen sür… 

Sinema işinin en ustaları toplandı ve hepsi çok beğendiler. Kanun çıkarmadaki hızımıza hayran kaldılar. Başkanlık sistemini son iki haftada idrak etmiş sinemacılar. Sinem acılarla o kadar dolu ki, çekmeye kalksan en az 120 film eder... Neyse, ne diyorduk? Sekiz kişiden oluşacak bu kurul. Biliyorsunuz sekiz, mukaddes kitabımızda olan bir rakam. Bir kere, Ashab-ı Kehf’in sayısı... Gönlüm bu anlamda bir ferahlama ile doldu. 

Yerli-yabancı bütün filmleri izleyecek ve notlarını verecekler. Zaten karanlık olan sinema salonu da bir nevi mağara değil midir? Nuri Bilge Ceylan filmine denk geldiler mi, Allah bilir kaç gün uyurlar artık...