Çünkü hem katılanlar da biliyor mükemmel programdı hem de 50. Yıl bu, ömürde bir kere oluyor. Tabi inşallah ikinci 50. Yılı da görebilirsek ömürde 2 sefer olmuş oluyor, 2. si olursa fuarda kalırız söz Mehmet Abi. Gerçi o da 50. Yıl olmuyor 100. Yıl olmuş oluyor daha da başka o yüzden o sözü geri alıyorum, yine gideriz. 

Her neyse konuya dönelim. İstanbul’a gitmemiz üzerine ve tabi fuarın sıcaklığı üzerimizde olmasına binaen fuar hakkında sorular soruyor ağabeyler, kardeşler: ‘Gerçekten gazetede yazdığınız gibi ilgi çok mu Risale-i Nur’a, Yeni Asya’ya? Hani gazeteye öyle her şey yazılmaz. Bize yazılmayacaklardan bahsedin.’ Ya kardeşim böyle soru mu olur bak ne yazıyor gazetenin sloganı olarak ‘gerçekten haber verir’ (gazeteyi karıştırdım da yazmıyormuş o söz ya gazetede, ama biliyoruz öyle bir sloganımız var bir yerlerde yazıyor. Hem zaten yazmasa da biliyoruz ki, gerçekten haber verir. Dediği lafa bak, HİÇ! Git bir köşede kendinden utan da gel. Hangi köşeye gideceğini de bana sorma, iç tarafta bissürü köşe (yazısı) var, sayfayı çevir.) Evet, utanması gerekenler de yazıyı terk ettiğine göre biz bize devam edelim konuya. Evet arkadaşlar haberde yazanlar gerçekti. Gerçekten yoğun ilgi var Risale-i Nur’a, peki bu kime göre neye göre yoğun? Onu da açıklayalım, fuarda çalışmış olanlar bilir, çalışmayanlar da çalışanlardan duymuştur, duymayanlar da şimdi benden işitsinler ki (inşallah bu alıntı tarzı ayıp falan değildir, amin): Risale-i Nur ile ilk defa tanışacak olanlara fuarda genellikle Asa-yı Musa veya İman ve Küfür Muvazeneleri tavsiye ediyoruz. Ve öyle ki stantta ikisi de bitti, tekrar çok sayıda istettik, onlar da bitiyordu, hafta sonu İstanbul’da olduğumuz için kesin konuşmayayım, ama bayağı azalmıştı ikinci part da. Bu da demek oluyor ki, beklentimizden çok çok fazla talep oluyor. Yoğunluk var yani, elhamdülillah yüzlerce kitap/hakikat stanttan çıkıp yeni okuyucusu/talibi ile buluştu. 

Başka bir gözlem ise şöyle: Okuduğunuz kitapları çok kolay arayıcısıyla buluşturabiliyorsunuz, o yüzden neşriyat kitaplarını okuyalım. Bir de okuduğunuz bölümü buna alet ederseniz çok daha yükseliyor oran. Meselâ ‘ben de bir psikoloji öğrencisi olarak’ cümlesini söylediğin an o psikoloji kitaplarını arayıcısı ile buluştu bil. Bi de çocuğu için kitap bakan anne-babalara ‘okumayı pek sevmeyen çocuklar dahi zevkle okur’ deyin, tamamdır. Anne-babaların can damarı bu cümle: D.

Neyse haberlerde yazılmayan bir anımızı aktarılm: Bir hanım geldi, (psikoloji-gençlik-aile kitapları tarafındayım) kırık Türkçesi ile soruyor: ‘Bunlar dini kitap mı?’ ‘Yaaani evet öyle gibi.’ demem üzerine tekrar kadın: ‘Türkiye’de çok fazla vakıf var hepsi farklı söylüyor en doğrusu dinî Kur’ân’dan Sözlerden okumak.’  Tabi ben o ablayı mealci tayfadan sandığım için  ‘Ama tam anlamak için tefsirden bakmak lâzım. Ben size (o büyük afişi göstererek) Risale-i Nurlar’ı tavsiye ederim.’ dedim. Kadın da “Zaten ben de (afişi göstererek) Sözler’i okuyorum. Oradan öğrenmek gerek en doğrusu.” deyince az önce özel isim olarak yazmadığım  ‘sozlerden’ kelimesini aklımda “Sözler’den” olarak düzelttim. ‘Aa öyle mi isterseniz diğer kitaplar da var o tarafa geçelim!’ dedim, ama abla ‘Ben Türkçe bilmiyor, Arnavutça biliyorum, sizde var mı Arnavutça bende bir tek Sözler var.’ sözü ile yabancı dilde neşriyatın önemini bir kez daha anlatmış oldu hepimize. Hıh şimdi aklıma geldi ‘gerçekten haber verir’ sözü eski ince yazılı bir logomuz vardı, onda yazıyordu. Evet! Yeni Asya, gerçekten haber verir. Ve afişi görüp de yazıya inanmayan gözlerle bakıp geçenler! Evet,“Dünya Bu Eserleri Okuyor, Ya Siz?” sözü de tam olarak gerçek. Beni çok sinir etmişlerdi de onlara da lâf söylemeden duramazdım. Daha çok şeyler gözledik de yeter bence bu kadar. Fuar önemli fuar.

[email protected]

Şükrü KALI