Hayatımızı adeta baş tacı..
İktisat…
Sonra kanaat..
Bunlar bir insanda bulunduğu zaman en zengin insan demektir..
Bir hazinedir..
Bu gün halkımızı önemli bir kesimi kredi batağındadır..
Faiz büyük günahtır..
Adeta zehirdir..
Bir çok insanımız bunu normal bir hal olara kabul eder hale geldi..
“Az kredi, çok kredi..”
Hiç fark etmez.. Azı da haramdır, çoğu da.
İnsan sahip olduğu nimetlere şükretmezse haram yollara girer.
Buna “kanaat” diyoruz.
Görenek belası ile, ihtiyacından fazla şeylerle haram yollar seçiliyor..
Bir de iktisat var.
Hatta onun için fakülteler kurulmuş.
Sahip olduğumuz nimetleri yerli, yerinde kullanmak.
İsraf etmemek.
Onun benzeri cimrilik..
Bu da Dünyamızdan çıkarılması gereken bir illettir.
Cimrilik, sahip olduğu nimetleri başkaları ile paylaşmamak anlamına gelir.
Bu tip insan da çoktur.
Karıncalar gibi, yılda birkaç tane buğday tanesi kafi iken yüzlerce taneyi heyecan içinde toplar, heder eder.
İnsanda öyle..
Sahip olduklarını âdeta kene gibi tutar.
Zekatını vermez, âdeta aç ve sefil yaşar.
İktisat malı bereketlendirir, nimetin kıymetini artırır.
Hayır da ise israf yoktur, israfta hayır olmadığı gibi.
Yalnız kendisini düçar duruma sokmamak şartı ile.