“Son yolculuk”

Bu ifade, söyleniş anlamı ile yanlıştır.

Özellikle meşhur kimselerin vefatı ile söylenen  bu kelime, bir son yolculuk değildir.

Ölüm yolculuğun sadece bir basamağıdır.

İnsan başıboş bir varlık değildir.

İnsanın yolculuğu uzundur.

Önce ruhlar yaratılmıştır.

Hangi insanın, ne zaman doğacağı, ne kadar yaşayacağı, ne zaman vefat edeceği Allah tarafından bilinen bir gerçektir.

Evet, insan bir yolcudur.

Ruhlar âleminden,

Anne karnından,

Dünyadaki hayatından,

Vefatından,

Kabir âleminden,

Haşirden,

Sırat köprüsünden,

Cennet ve cehennem ile yolculuğu devam eder.

İnsanın ebed için yaratılışı bu açıdan bir rahmettir.

Bediüzzaman Hazretleri: “Bir zaman kuvve-i  hayaliyemden sordum. Sana bir milyon sene mesudane bir Dünya hayatı, sonra yok olmayı mı arzu edersin, yoksa âdi ve meşakkatli bir hayatımı istersin?

Bu suale cevap olarak:

“Cehennemde olsa bâki hayatı arzu ederim” demiş.

1980 ihtilâlinden sonra, komünizme ideoloji olarak  inanan bir genç, Almanya’ya kaçmış ve burada kansere yakalanmış, son günlerini yaşıyormuş. 

Hastahanede ki görevliler:

“Sen yakında vefat edeceksin. Müslüman olduğun için sana bir din görevlisi çağıralım mı?” demişler.

Bu teklifi kabul etmeyen gence bu defa bir papaz çağırmayı teklif etmişler.

Bu defa daha da sinirlenen genç:

“Bana bir imam çağırın, ona soracağım bir soru var” demiş.

İmamı çağırmışlar ve ona şu soruyu sormuş:

“İmam Efendi ben öldükten sonra yok mu olacağım, yoksa hayatım devam edecek mi?” 

İmam, “yok olmayacaksın, ebedî olarak cehennemde kalacaksın” demiş.

Genç: 

“Benim korkum yok olmaktı, gerisi önemli değil” demiş.

İnsanın fıtratında bu vardır.

İnsanın bu anlam da uzun bir yolculuğu vardır. 

Ölüm bir “son yolculuk” değildir.

VECİZE

Benim boynumda veya koynumda bir akrep bulunduğunu biri söylese veya gösterse; ondan darılmak değil, belki memnun olmak lâzım gelir. 

(Mektubat, 16. Mektup)