Hepimiz çocuktuk bir zamanlar.

Şimdiki bazı çocuklar gibi bizler de  tatilleri çok severdik.

Demek ki eğitim sistemimiz çocuklarımızı sıkıyor.

Halbuki sevmeliler.

Niçin sevmezler?

İşte bu lüzumsuz veya yoğun eğitimden olabilir.

Şimdi Millî Eğitim Bakanı, öğrencilere ödev verilmemesini emretti.

Doğru mu ?

Bence doğru.

Çocuklar, ayların ve günlerin stresini atsınlar.

Peki ne yapacak çocuklar?

Onların boş kalmaları elbette düşünülemez.

İlgilerini çekecek şeyler ile meşgul olacaklar.

Bu konuda veliler devreye giriyor.

Özellikle anne çocuğun en birinci rehberidir.

Eğitim sadece kitapta değildir.

Eğitim hayatın kendisidir.

Bu anlamda padişah şehzadeleri mükemmel bir eğitim alırlardı.

Hatta Sultan Fatih çocukken oldukça hareketliymiş.

Babasının da bulunduğu bir ortamda Akşemseddin padişahı azarlayınca Fatih, hocanın babasından üstün olduğu inancı ile hocasına daha fazla hürmet ve itaatli olmuştur.

Okul ve öğretmene evet…

Ama evde verilen ders ve eğitim, hayatın temelini gösterir.

Çocukları alanlarına kanalize etmeliyiz.

Zorla eğitim olmaz, sevdirmeliyiz.

Onun bir ihtiyaç olduğunu  bilmesi önemlidir.

O zaman her şey zorlama ve baskı ile yapılır.

Onun neticesi de korkunçtur.

Öğrenci kitaptan tiksinen bir şahıs haline gelir.

Tatilde ona güzel ve eğitici hikâye kitapları, yetişkin ise romanlar ile ufukları açılmalıdır.

O zaman tatil de güzelleşir, okul da...