Nice fırtınalar onları yolundan ayıramadı.

Ne sert rüzgârlar, ne anlamsız vesveseler, ne şahısların câzibesi, ne ikbal düşünceleri, ne korkular, ne geçici hevesler, ne dünyanın sur’î tatlılığı, ne çevre baskısı, ne kör korku, ne makam sevdası, ne mevki hevesi...

Bunların hiçbiri bu Nur Talebelerini yolundan ayıramadı.

Hapis korkusu ve fişlenme endişesi beş para etmedi.

Bu imtihanı geçenler oldu, bu imtihanı kaybedenler oldu. Yanlış istikamete sapanlar bir daha geri dönemedi.

“Hârice kaçanları aramaz, ehemmiyet vermez, belki daha içine almaz.”

Böyle demişti Bediüzzaman Hazretleri. Gerçekten de öyle oldu.

Nur hizmetlerinin, yaklaşık elli yılını yaşadım. Bir çok hadiselere şahit oldum...

Üstadımızın: “Dikkat ediniz!” sözünü hiç unutmadım. Bu dikkati nazara almayan nice dostlarımız yollarını terk ettiler.

İşte Nureddin Tokdemir… Yerinde sabit duranlardan idi.

Elli yıla yakındır kendisi ile hem samimî, hem de büyük dostluğumuz vardı.

Hem dikkatli bir bürokrat, hem istikametli bir siyasetçi idi.

Yazılarımı dikkat ile okuduğunu ve takdir ettiğini defalarca telefonda ve şifahi olarak dile getirirdi.

Hayatın meşakkatleri, kızının genç yaşta vefatı kendisini hayli üzmüştü. Taziye için aradığımda hüngür hüngür ağlaması, beni de ağlatmıştı.

Son olarak Nurlar’ın basımına kattığı üstün gayretler her şeyin üstündedir. Onu ebedî âlemde ilk tebrik eden Üstadımız olacaktır.

Son olarak Ankara’da, anma toplantısında kendisi ile birlikte olmuştuk.

Hasta olduğu toplantıya gelip bir kısa konuşma yapmıştı.

Nur Talebesinin istikamette olması çok önemlidir.

Nurlar’ı ilk tanıdığından son nefesine kadar istikametini muhafaza etti.

19. dönem DYP milletvekili olarak meclise girdi, Millî Eğitim Komisyon Başkanı oldu.

Demir gibi metaneti ile, Nur Talebeliğinin hakkını verdi.

Mekânı Cennet olsun...

Önce yenge hanıma, sonra bütün evlâtlarına, bütün akrabalarına, Hatay halkına, Ankara Nur Talebelerine ve Yeni Asya camiasına başsağlığı diliyorum.

Mekânın Cennet olsun Nureddin Ağabey...