Evvela zihnen, aklen, kalben, ruhen, bu manalara hazır olmayışımızı düşünülebilir ve bir hak da verebiliriz… Lâkin esas itibariyle Risale-i Nur gibi mu’cize bir tefsirin tesiri ve okunmasının nasiple olduğu düşünülürse; aklımıza kudsî manaların, kudsî bir şekilde ihsanen, ikramı gelmelidir…

Eğer derdimiz yalnız öğrenmek, ilim noktasından bilgi elde etmek olsaydı yalnızca bazı meselelerimiz bu Risale okumalarından müstefid olurlardı. Fakat marifetullah noktasından baktığımızdan bütün lâtifelerimizin dikkatle ve anlayarak okumada devreye sokulduğunu ve her bir duygumuzun ve azamızın maddî, manevî istifade ederek tatmin edildiğini görürüz. Bazen, bazı vakitlerde, bazı konularda ise; manevî haz, lezzet ve zevklere muhatap olmamız ve koşturmamız, tabir caiz ise, işin kaymağıdır.

İnsan devamlı olarak yaptığı bir hatadan bunları devamlı tekrar etmekle kurtulmaz. Ancak bu hatalara bir daha düşmemek ve bu hataları bir daha yapmamak azm ve iradesiyle kurtulur. Bunun birinci çaresi ise hatanın yerine doğruların büyük bir istekle ve sabır içinde devamlı olarak yapılabilmesidir. Bu cümleden olarak konumuzla alâkalı Risale-i Nur okumaları ve farklı boyutlarda anlama ve haz duymalara hemen ulaşılamaz, erişilemez. Bunun içinde halis bir niyetle, sabırla, anlamak için devamlı okumak gerekmektedir.

İşte bunun içindirki bazı Risale-i Nur okuyucusu marifetullah yolunda muvaffak olabildiği okumalarından büyük bir haz alıyor, ama meleke haline geldiği için farkına varmıyor ve bunu da aramıyor zaten.

Hedefimiz, gayemiz, en büyük arzumuz Cenâb-ı Hakk’ın rızası yolunda ihlâsla, uhuvvetle Risale-i Nurları anlamak ve bu anlamalarla hem kendi imanımızı kurtarmak, hem de başkalarının imanını kurtarmak olduktan sonra; inşallah bizlerde şevkimizi, ümidimizi, çalışmalarımızı ve okumalarımızı arttıracak Nurlara, ikram ve ihsanlara mazhar ve muhatap olabileceğizdir.

Her zamanımızı, her anımızı muhteşem Nur hakikatleri hazinesini elde edebilme yolunda değerlendirmek ümid ve duâsıyla inşallah…