Evvelâ temiz olmak, temizlik ve temizliği gerektiren herşeyin öğretilerek; çocuk terbiyesinin muhtevasında; temizliğin ifade edilebildiği her mana ve konuda temizliğin temel ahlâkî bir eğitim değeri olduğunu bilmemiz muhakkak surette elzemdir.
Anne ve babasının kendi üst baş temizliğinin yine kendisine kazandırdığı farklılıkları fark eden bir çocuk yaşı, temizliğin eğitiminin ve icaplarının kendisi tarafından da yerine getirilme ve yapılması yaşıdır.
Yalın bir temizlik anlayışı ve maddî vücudî değil de manevî ve dinî emirler tahtında bir temizlik anlayışının tedris edilmesi ve öğretilmesi terbiye kural ve kaideleri içerisinde muhakkak tatbik edilebilmelidir.
Temizliğin “El nezafetül iman’dan” geldiğini değil belki temizliğin imanî değerleri getirdiğinin şuurunu çocuklarımıza verebilmek. Yani temiz bir çocuk muhakkak imanlı bir çocuktur, temizlik bunu gerektirir.
Düzenli, bakımlı, temiz ve nazif bir ruhî anlayış çocuğun yalnız bu dünyasını değil, ahiretini de fevkalâde yüksek bir derecede etkiler.
Temizlik şuuru / bilinci kazandırabilmiş, terbiyesi ve öğretimi yapılabilmiş bir çocuk daima bedinini / vücudunu ve kullandığı bütün dünyevî metaı / nesneleri temiz tutar, en azından tutmaya çalışır.
En basit manevî bir kirden; fena ve kötü konuşma. En basit maddî bir kirletmeden; yerlere tükürme gibi çevre faktörlerinin bile istediği çok güzel bir temizlik eğitimi / terbiyesi ve öğretimidir.
Çocuklara; iyi niyetle hareket edebilmeyi, güzel konuşmayı, çirkinliklerden ve fenalıklardan kaçmayı iyilik yapmayı, ahlâkî her değerin uygulayıcısı ve takip edicisi olabilmeyi; temizliğin ve temiz olmanın atmosferi, düşüncesi ve fikir çizgisinde arayabilmeliyiz ve öğretip eğitebilmeliyiz. Çünkü bütün bunlar iç güzelliğin, iç temizliğin iktiza ettiği, gerektirdiği, istediği köşe taşları, kavram ve anlayışlarıdır.
Yeter ki çocuk temiz, intizamlı, plânlı, bakımlı ve huzurlu olmanın kendisine kazandırdıklarını fark edebilsin. Bu farkındalık onun daima temiz olmaya ve temizliğe sahip çıkmaya en büyük dayanak noktası olacaktır.
Elbiselerinin ve kendi temizliğinin; dışa karşı daima kendisinin bir tavsiye mektubu olabileceği şuuru bile çocuklarımızın hayattaki başarılarını etkileyebilen önyargıları ortadan kaldıran, gücüyle temiz olmayı ve temizliği gerektirmektedir. Üstbaş, vücud, ahlâk ve dinî temizlik herbirisi de birbirinin tamamlayıcısı ve tetikleyicisi hükmündedir. Birbirlerini nakıs hale düşürmezler.