Şu zamanda olması lâzım gelen en ileri, en büyük ve en tesirli faaliyet, hareket ve aksiyon iman, Kur’ân ve İslâmiyet hizmetinde olması gerekmektedir.

Şöyle bir bakıyoruz, yukarıda ifade edildiği hal ve şekliyle bir hizmet çalışmasının tam olarak maalesef olmadığını görüyoruz. 

Kimisi dini siyasetin emrine vermiş, kimisi cemaat adı altında maddî gayelerin peşine düşüp perişan olmuş, kimileri de birbirleriyle uğraşır hallere girmiş.

İman kuvvetinden bahsedildiği halde maalesef iman zafiyeti ve imanî meselelere lâkayd kalmak, sahip çıkmamak tercih edilir olup, atalet ve gafletin elinde oyuncak olmuş.

Kur’ânî hükümler ve İslâmî emirler maalesef ve maalesef sadece menfaatli maddî meseleler ön plana çıkınca kendilerine göre siyasî içtimaî tevillerle paylaşılır olmuş.

Sosyal ve dinî hayat böyle zerzebun ve rezil bir halde darmadağınık lâdini bir şekil almışken; bütün insanların da sadece bu dünyaya nazarlarını çevirmeleri, bu dünya için bir çalışma ve gayret içerisinde olmaları gayet normal ve olağan bir hal almış.

Dertlerin ve sıkıntıların içerisinden, çaresizliğin içerisinden kurtuluş ve felah vermek Allah’a mahsustur. Öyle ise tam olarak O’na yönelmek ve dini hakkıyla, hakikatiyle yaşamak lâzımdır.

Başkalarının, birilerinin dinî ve dinî hükümleri, yaşayış emir ve yasaklarını rayından çıkartması, bir yerle yaşaması nasıl ki hoş karşılanmıyor, istenmiyorsa; ehl-i imanın, inanç-lıyım, Kur’ân ve İslâma hakkıyla sahibim diyenlerin de tembellik ve gevşeklik göstermeleri de hiç kabul edilemez ve istenilmez.

Herkes işini iyi biliyor ve bu bilinçle iyi işler yapıyorum diyor.

Ehl-i iman da işlerini iyi bilmeli ve Allah için Allah’ın yolunda imanının kuvveti ve gücüne göre hareket edebilmelidir.