Kendinizin yapamadığı, kavrayamadığı, akıl edemediği ve düşünemediği bir imanî hizmeti yapan, kotaran ve koşturan varsa ona köstek ve engel olmak değil, bilâkis destek ve yardım etmek lâzımdır… Bunu yapmak da elhak hizmettir…

Sevmeye ve iş yapmaya adavet etmek, düşmanlık yapmak ve bunu da hizmet adına yapıyorum, demek ehl-i imana, Kur’ân’a ve İslâmiyete hem ihanet, etmek hem de sırtını dönmek demektir.

Asr-ı Saadet’te kılı kırk yaracak kadar iman hizmetinin esaslarını ve teferruatının her şeyi yaşanarak gösterilmişken; İslâma, imana ve Kur’ân’a aykırı her türlü fikri, gizli ve aşikâr bir şekilde iman hizmetine yamamaya çalışmak; imanî meseleleri ve hizmet tarzlarını siyasete, idareye ve içtimaî her konuya tersinden düşünerek ve konuşarak alet etmeye gayret göstermek Hakk’a ve hakikate ihanettir…

Kimse ve kimseler kendi dinî, fikrî ve ilmî eksikliklerini enaniyet ve gurur desteğiyle başkalarına üstünlük kurmak ve onları susturmak için, iman hizmetini de alet yaparak yaptığı yarım işleri kapatmaya ve tam göstermeye çalışmamalıdır…

İslâmiyet güneşinin ne uyduya, ne peyke ve ne de yeni bir yörüngeye ihtiyacı yoktur. Yeter ki kapalı, yarım kapalı ve kırpışan gözler tam olarak açılsın ve gerçekten Allah için baksın, Allah için görsün ve Allah için İslâmiyete sahip çıksın…

Kendi işini yapmayanlar veya yarım yapanlar veya eksik yapanlar her zaman başkalarıyla ve başkalarının işleriyle uğraşırlar ve her şeyi her zaman menfi bir tarzda bozarlar…

Kur’ân’ı ve İslâmiyeti hakkıyla imanî bir hayatta yaşamak ve göstermek gerçekten de çok okumak, öğrenmek ve bilmekten geçer. Bize düşen İslâmiyetin doğruluğunu doğru kanallardan öğrenip doğru bir şekilde hayatımızda gösterebilmek olmalıdır…