Kendine saygılı olan bir kişinin yaratılmış bir varlık olarak, kendisini ve kâinatı yaratana saygılı olması, saygılı olmayı öğrenmesi ve saygılı olmanın yollarını araştırması kaçınılmazdır. Kendi kutsal ve manevî değerleri olduğu gibi, insanların, yakın çevresinin, akrabalarının, anne ve babasının ve de akranlarının da bir kutsal; inanç, iman ve itikat saygısının olduğunun öğretilmesi maddî ve manevî açılardan her şeyden önce gelir.

Anne-babaya karşı çocuktan bir saygı bekleniyorsa, bunun hem anne-babaca, hem aile ve yakın akrabalarca öğretilmesi ve bir ebeveyn saygı eğitimi olarak çocuğa verilmesi muhakkak şarttır. O zaman saygısını öncelikle kutsal değerlere ve kendine verebilen bir çocuktan anne-baba, aile, akrabalar, öğretmen ve yakın çevre için bekleyebiliriz.

Yani dinin rehberliğinde her inançtan insanlara, insanlığa, nebatata, hayvanata ve Allah’ın yaratmış olduğu her türlü güzelliklere, nimetlere çocuğun saygılı olmasını bekleyebilmek için muhakkak bu konularda çocuğa terbiye verilmesi ve eğitim-öğretiminde bu konularda umdelerin, prensip ve kuralların var olduğunun sevgi, muhabbet ortamında yaşayarak gösterilmesi çocuğun saygısının global bir ortamda ifade edebilmesi için şarttır.

Çocuk Allah’a olan saygısının kendisini kutsal ve manevî değerlerde bilgili yapıp yükselteceğini manevî ve sosyal alanlarda saygınlığını arttıracağını bilmelidir.

Aynı şekilde Allah’a olan saygı ve sevgisinin, itaatinin annesine-babasına olan saygı ve sevgisinin ve itaatinin, aile fedtleri ve yakın çevresine olan saygı ve sevgisinin kendisinin bütün faktörler nazarında sevilen ve sayılan bir kişi olmasına sebep olacağının ve bu şuurun; terbiye ve eğitimle çocuğa verilmesi gerekmektedir.

Saygılı ve itaatkâr olma konusunda çocuk terbiyesinin üç kategoride mütalâa etmek ve her kategoriye göre ayrı eğitim program ve planları yapmak terbiyenin selâmeti açısından yerinde olacaktır. Bu kategorileri şu şekilde tasnif edebiliriz. Sıfır-üçdört yaş; dört-sekiz yaş ve sekiz-onbeş yaş…

Daima saygı ve itaatin çocukların kendilerine kazandıracağı faydalar ve mükâfatlar öncelikli olarak çocuklarımıza anlatabilmeli ve yaşanmış tecrübe ve hikâyeler gözönüne sergilenebilmelidir.

Saygısızlık ve itaatsizliğin: Allah katında, anne-baba, aile ve çevre faktörleri üzerindeki zararları yine korkutarak değil de kavl-i leyyin ile/yumuşak ve tatlı bir dil ile çocuklarımıza anlatabilmeli ve örneklendirebilmelidir.”