Bilerek veya bilmeyerek bundan otuz sene öncesinden Türkiye’de iktidar kavgası ve hevesi basamak yapılarak büyük bir değişimin, başkalaşımın, dünyevîleşmenin temelleri hususî olarak dini ve dinî hizmetleri baltalamak için; inanan insanlar, Müslümanlar tarafından atıldı.
Kimin marifetiyle derseniz... Turgut Özal eliyle.. Yabani ve zındıkaya ait eller kullanıldı ve bunda muvaffak olundu.
Ne diyerek başladı Özal: “Dışarda ne varsa Türkiye’de de herşey ve hepsi olacak!..” Sonra... benim vatandaşlarımın evlerinde bir kişi çalışıp altı yedi kişi yemeyecek. Bütün aile efradı çalışacak!..” Velhasılı herkes ekonomi konuşacak, herkes paranın ve para harcamanın peşinde olacak.
Faiz, israf ve eğlence, sefahat ile meşgul olan akıllılar, ruhlar, kalbler, gözler dini öğrenmeye, yaşamaya ve öğretmeye vakit bulamayacaklar.
Ama gel gelelim ki, inançlı hükümet ve iktidar kandırmacası, bu millete yüksek ve yalan propagandayla yutturulacak, yutturuldu da...
Bu büyük vartada, tuzakta iktidar hırsı ve ekonomi, en etken rol oynayarak milleti özellikle de Müslümanları tuş etmiş ve planlı kokuşan bir dünyevilik sevdasına, hatta derdine düşürmüştü.
Şöyle bir geriye dönüp bakınca bu hedefli ve özel operasyonun dini cemaatler olduğunu görürüz. Öyle ki, dinî cemaatler bu dünyevileşme hareketiyle; fikir, hedef, ahirete çalışma, mücadele, fedâkârlık vb. bütün kıymet ve değerleri unutacaklar ve çeşitli takiye ve tevillerle dünyaya sarılacaklardı ve öylede oldu maalesef... ZINDIKA Müslümanların eliyle dini tebliğ ve yaşama adına bütün herşeyi tepetaklak attırdı.
Dinî bir emiri yerine getirme adına fikirlerle sevinme ve övünme yerine; filân futbol takımı, falan sporcu veya yeni alınmış bir elbisenin, eşyanın sevinci ve övünmesi, avuntusu daha geçerli olmuştu toplumda.
Şimdiki halde ise o zamanın mirası olarak (dine ait her türlü esas hariç herkesi ve her şeyi kucaklayan eller...) insanlar sadece “köşeyi dönmeyi... Hayat dairesinin...” ortasına koymuşlar dönüp duruyorlar... Rabbim sonunu hayır etsin inşaallah...