Elbette ki her yapılan işin bir mahiyeti, düsturu, prensibi ve kuralı vardır… Ve bu yapılan işlerin yapılabildiği, yaptırıldığı ve de yapıldığı bir vakit, zaman ve zamanlar, vakitler çizgisi, zamanı ve dem’i vardır…
Kitap okumak tarzı ve yolu adeta okuyan kişiler adedince çeşitlidir… Kimisi oturarak, kimisi ayakta, kimisi yürüyerek, kimisi yatarak, kimisi evde, kimisi işyerinde, kimisi arabasında, kimisi yerde, kimisi masada vb… sayıyı çoğaltmak mümkün…
İsteyen istediği şekilde okusun ve de yeter ki okusun… Bizim korkumuz hiç okuyamamak, az okumak ve anlamadan okumaktır…
Gelelim bizim asıl meselemize… Çok önem verdiğimiz ve senelerce üzerinde durarak makaleler yaptığımız; zamanımızın Kur’ân ve iman tefsiri Risale-i Nur’ların okunmasına…
Kendimce söylüyorum, incinen olursa veya üzülen olursa Risale-i Nur okumalarının ehemmiyetine binaen affetsinler… Bence yukarıda ki tarzların, yolların, usûllerin her biriyle de Risale-i Nurlar okunur… Yeter ki okuyalım, anlayalım, istifade edelim ve başkalarına da anlatacak bir seviyeye gelebilelim…
Hani derslerde, sohbetlerde, müzakerelerde, seminerlerde, konferanslarda ve mütalâalı sohbetlerde de okumak okumaktır… Fakat şahsî, kişisel okumaların yerine hiçbirisi geçemez ve kabullenilemez… Birincisinde fayda, tesir ve öğrenmek dağların zirvesindedir… İkincisinde ise dağların eteklerinde ve çeşit çeşittir…
Kendimize; bu ahirzamanın sarp ve yalçın kayalıkları karşısında, muhakkak bir surette Risale-i Nur okumalarında bir yol bulabilmeliyiz ve bunda da sebat ederek devam edebilmeliyiz…
Başlamak devamın, devam ise başarmanın en mühim basamağıdır…
Risale-i Nur okumaya başlayalım ve devam edelim inşallah.