İman hizmetlerinin tanzimi ve esaslarının uygulamaya konması dünyevî usûl ve tarzlarda olmaz ve olmaz!.. Geri teper ve de daima etmiştir.

Bir nevi ahiret kurallarını, dünyevî kurallarla belirlemek gibi bir usûl ve yol bizleri hatadan ve kusurdan öteye yanlışlara, yalanlara ve riyakârlıklara sevk eder.

Muhasebe kurallarıyla bir müessesenin idaresi, sevk ve yönetimi yapılmaya çalışılırsa; keşmekeşten, karışıklıktan ve kıyımdan hiçbir çalışan kurtulamaz.

Manevî işlerin yapıldığı, yapılacağı ve plânlanacağı her faaliyet manevî kurallarla belirlenebilmelidir.

Belki “peters prensipleriyle” dünyevî işler zahirde halledilebilir. Ama sonu daima vahim olur. Bizlere ahiret işlerimiz için “ihlâs ve uhuvvet düsturları” lâzımdır, elzemdir ve her Kur’ân, iman ve İslâmiyet hizmetinde uygulanabilmelidir.

Çok başarılı olan ekonomik ve ticarî kuralların maddî, fizikî omurgalarını ve beyinlerini hiçbir zaman manevî işlerde kullanamaz ve istihdamda düşünemezsiniz.

Kalpleri, ruhları, akılları ve dimağları idare edecek, yön verecek ve maddî herşeye hükmedecek hale gelmesini sağlayacak ancak iman, Kur’ân ve İslâmın prensipleri, düsturları, kuralları muvacehesinde manevî ihlâs ve uhuvvet düsturları, prensipleri, kuralları ve şiarlarıdır.

Muhatabiyet daimî ahiret işleri için manevidir. Özellikle de iman hizmetleri maddî değil manevidir. Bu ahiret işlerinde manayı elde etmeye muvaffak olanlar maddeye hükmederler, maddeyi istihdam ederler ve yönlendirirler. Yoksa ecir ve esir olmazlar.

Kudsî hizmetlerin, kudsî manaları olur ve kudsî hazırlıkları, kudsî bilgi ve malûmatları olur. Bize düşen vazife kudsî Nur hizmetlerinin manevî bir hadimi olabilmek ve maddî hiçbir beklentiye girmemektir.

Kaldı ki, manevî makamlar bir hizmet içerisinde düşünülürse istenilmez belki verilir. Önemli olan kudsî hizmetlere sahip çıkabilmektir.