Heyecanla, şevkle, aşkla ve ümidle elde edilen gayret ve çalışmanın önünde Allah’ın izniyle hiçbir mani hiçbir engel duramaz, dağılır ve yıkılır.

Okumanın en büyük manisi okumamak isteği olduğu gibi, anlamanın en büyük engeli, manisi de anlamak isteğinin, arzusunun olmamasıdır…

Yol yordam bilmemek, düstursuzluk, prensipsizlik ve başkalarının cebine aklını koyarak Risale-i Nurları anlamak için okumanın, kavramak ve sahiplenmenin en büyük ve mühim manileri, engelleridir…

Risale-i Nur’u anlamak için okumanın “Nasıl başlasam?”, “Hangi yolu izlesem ?”, “Ne kadar zaman ayırsam?” gibi şübehat ve vesveselere yenik düşmüş fikirlere, tarzlara, yollara ihtiyacı yoktur… Risale-i Nurlarla ilk muhatabiyetinizde yapacağınız iş; son deme kadar, onları okumaktır, okumaktır, okumaktır… İnsanı ve zihnini meşgul edip, şübehatla vazgeçirecek meşgalelere yol vermemektir…

Büyük ve sizce önemli işleriniz için nasıl zaman ayırıp, planlar, programlar yapıp, bir hedef ve gayeye ver verip sonuna kadar işi takip ediyorsak… Bu iman, Kur’an, İslamiyet konularında çok mühim bir iş olan Risale-i Nurları da bir plan, program ve gaye ile anlamak, öğrenmek ve hayatımızda tatbik edebilmek için dikkatlice ve inceden inceye hazmederek, düşünerek, akıl ve mantık mizanlarında tartarak ve teslim olarak okumalıyız. 

Nasıl ki, kıymet verdiğimiz her meşguliyeti bir netice için yapıyoruz. Risale-i Nur okumalarını ve anlamalarını da hem kendimizin dünyası, ahireti için hem de başkalarına ulaştırmak, tebliğ ve ilan itmek manalarında okumak, anlamak, mütalaa edip ulaştırmak için yapabilmeliyiz, gerçekleştirebilmeliyiz…