Çocuk çocukça konuşma ve söylemler arasında, elinden tutularak, gösterilerek ve yapılırken bu kavramların muhatabı olmalıdır.

Yemeğini yerken: “Bak evlâdım biz besmeleyle başlıyoruz, sevaptır… Sen de Bismillah desen Allah’ın hoşuna gider…” veya “Canım evlâdım/çocuğum/kızım, oğlum biz sol elimizle yemiyoruz… Peygamberimiz (asm) böyle yapın diyor…” desek ve buna benzer senaryolar da dahil bir öğretimin içerisinde, helâl ve haramı anlatsak her halde fiilî ve tatbikî bir terbiye/eğitim metodunu uygulamaya koymuş oluruz.

Çocuğa öğrettiğimize kani olduğumuz helâl veya haram kavramlarının arkadaşlarıyla da paylaşmasını istemeliyiz. Ve eğer kızmayacak ve utanmayacaksa büyüklerinin yanında da öğretebildiğimiz helâl veya haram kavramları hakkında konuşabilmesini, başkalarıyla paylaşabilmesini sağlamalıyız.

En çok haramların öğretilmesi ve bu konuda korku ve zorlamaların kullanılması doğru olmayacaktır. Burada önemli olan helâl olan her türlü hareket ve fiilin öğretilmesi esnasında haramlarında hatırlatılarak öğretilmesidir. Her şey zıddıyla bilinir kuralı burada da helâl-haram eğitimi ve öğretiminde de çok işe yarayabilen bir prensip olarak benimsenmelidir.

Kötü sözü söyleyen veya birisinden duyarak tekrar eden çocuğumuza kızmak yerine iyi sözü ve iyi kişilerden iyi sözleri duyması gerektiğini anlatmak, göstermek öncelikli/evlâ bir hareket tarzı olduğu gibi; helâl bir davranışı yaptığında, maşallah, barekallah, aferinler ve güzel iyi yaptığına dair tahsinlerde bulunmak ve haram bir işi davranışı yaptığında helâlini anlatmak ve Allah’ın bu fiili yasakladığı ve cezalandırmada bulunacağını da bahsetmek yerinde bir müdahale olacaktır.

Çocuklar bir arada iken de yapılacak helâl-haram bir harekete müdahalelerde iyi bir terbiye/eğitim fırsatı olarak değerlendirilmelidir… Bir çocuğun helâl bir hareketini fiilini överek, alkışlayarak diğer çocuklarda öğrensin diye açıklanmalı ve izah edilmelidir. Yine aynı şekilde çocuğun haram bir davranışını da diğer çocuklar iyice öğrensin diye o çocuk muhatap alınmadan diğer çocuklara anlatılabilmelidir.

Haram-helâl öğretimi hiçbir zaman çocuklarımıza bırakılmadan; ebeveyn, öğretmenler ve diğer eğitim faktörleriyle özel bir gayret, himmet ve bir plân program dahilinde çocuklarımıza öğretilmelidir. Kendilerinin bu eğitim dışında öğrendikleri de muhakkak tashih, izah, doğrulama veya reddetme tarzında yeniden ele alınarak öğretilebilmelidir.